دلایل آسیب دیدگی نمای ساختمانها

طراحی نما  ساختمانها در اثر عوامل زیر دچار خرابی هایی از قبیل طبله کردن،ترک خوردگی، شوره زدگی، آلوئک، لکه دارشدن، پوسته پوسته شدن، کنده شدن سنگها و آجرهای نما، تغییر رنگ و ظاهر اولیه نما و … می شوند:
-نشست جزیی یا کلی ساختمان
– یخبندان و انجماد آب یا رطوبت اضافی موجود در نما یا سطح زیرکار- انقباض و انبساط ها و یخ و آب شدنهای متوالی و با اختلاف دمای شدید
 – شوره زدگی یا سولفاته شدن نما در اثر استفاده از آب حاوی سولفاتهای محلول در آب مصرفی برای ساخت ملاتهای سیمانی و گچی و… و نیز بتن مصرفی در تولید نماهای بتنی، البته این مواد سولفاتی ممکن است در خود آجر یا ترکیبات دیگر ملاتها هم وجودداشته باشند
 – آتش سوزی خصوصاً در نماهای بتنی – ترک خوردگی و به طور کلی آسیب دیدگی سطح زیر کار
 – اختلاط نادرست ترکیبات و اجزا در نماهای بتنی و سیمانی و نیز ملاتهای مصرفی – استفاده از نوسان بالای دما برای گیرش سریع اندودها و ملاتهای بکار رفته در نما سازیبعنوان مثال استفاده از وسایل گرم کننده .
همانطور که در ابتدا بیان شد، یکی دیگر از اهداف طراحی نما  برای ساختمانها علاوه بر حفظ دوام و پایداری آن، زیبایی و جلوه ظاهری مناسب و مطلوب ساختمان است، که هم موجب دلپذیری و جذابیت بیشتر ساختمان می شود و هم در نهایت افزایش وزن بصری وزیبایی کلی منطقه محل ساخت آنرا u1583 در پی خواهد داشت . این چنین نمایی مسلماً اثر مطلوب تر و بهتری بر دید و روحیه ساکنان و بینندگانِ ساختمان خوا هد داشت. بنابراین نکات بر شمرده فوق راهکارهایی هستند که بیشتر به منظور دوام، مقاومت و کارایی بیشتر و افزایش عمر مفید و پر بازده نما کارایی دارند و در زیبایی نما نقش کمرنگ تری را ایفا می کنند. بنابراین برای اینکه نمای ساختمان جلوه و دید بصری درخور توجهی داشته باشد، علاوه بر دستورالعملهای سازه ای فوق، باید بارعایت ضوابط معماری و بکارگیری رهیافتهای مربوط به افزایش جذابیت و صمیمیت ساختمان درنما تلاش کرد تا حد امکان علاوه بر اینکه ساختمان از نظر سازه ای دارای مقاومت کافی در برابر نیروهای داخلی و خارجی است، با ر عایت ضوابط فوق و صد البته با بکارگیری خلاقیت ها و نوآوری های فردی معمار و حتی بنا البته ضمن حرکت در چارچوب ضوابط معماری خارجی ساختمان و نما سازی، دارای ظاهری مطلوب و ایده ال باشد. از جمله؛ آرایه دادن به پنجره ها با بکار گیری میلگردها و چارچوبهای شکیل با رنگها و خم و راستهای زیبا و مناسب– استفاده از روکشهای بازتابی و منعکس کننده خصوصاً در نمای ستونهایی که در کنار ورودی ها قرارمی گیرند. چراکه این کار باعث کاهش حجم ظاهری ستون شده و از طرفی هم جنبه مانع بودن آنرا از بین می برد.
– ایجاد شیارهای تزیینی در سطح دیوارها، که نه تنها اثر منفی در خصوصیات عایق صوت و حرارت بودن ان ندارد، بلکه موجب کاهش ضخامت ظاهری دیوار و در نتیجه دید بصری بهتر آن ودر کل نمای زیباتر ساختمان می شود.
– ایجاد انحنا در بالای ورودی ساختمان که ضمن تاکید بر وجود ورودی اهمیت، جذابیت و صمیمیت نما را بیشتر می کند.
_ وجود اندود سفید در نما خصوصاً درقسمت ورودی ساختمان که در واقع نوعی نور
 -پردازی محسوب می شود، که باعث جلب توجه و زیبایی بیشتر نمای ساختمان می شو
– بکار گیری رنگ تیره تر و سنگین تر (مثلاً استفاده از سنگهای گرانیتی) درقسمت پایین و رنگهای روشنتر در بالای نما، موجب افزایش وزن بصری و جذابیت قامت سازه شده و هم به نوعی استقامت، پایداری و استحکام را در نما و خود ساختمان به بیننده القا می کند و همین باعث می شود که فرد احساس اطمینان و آرامش بیشتری بکند. در واقع این کار باعث می شود که سازه به دو قسمت بالا و پایین تقسیم شود که همین امر باعث می شود که ارتفاع و در کل حجم ظاهری ساختمان کمتر به نظر برسد
 _ترفند دیگری که در زیباتر شدن نما می تواند موثر باشد، بکار گیری خطوط سفید ( چارچوب یا نمای سفید ) به دور پنجره ها خصوصاً پنجره های دایره ای شکل و یا با شکلهای نزدیک به آن است. زیرا این کار ترکیببندی رسمی تر و اندازه ظاهری مناسبتری به آنها می دهد و ….
-نما در واقع واسطه و بهتر بگوییم زبان گویای ساختمان با محیط اطرافآن محسوب می شود. بنابراین اجرای صحیح و اصولی آن یعنی تقویت وتحکیم ساختمان و قدرت بیان آن.

روشهای به کار رفته در ساخت بناهای جدید در کنار ابنیه ی تاریخی

از زمانی که زیبایی ظاهری و آرامش، آسایش و ایمنی هر چه بیشتر محل زیست بشر و صد البته صرفه جویی در مصرف انرژی برای ساختمانها مدنظر قرار گرفت، ایجاد نماهای با مصالح و شیوه های اجرایی متفاوت و متنوع در دستور کار مالکان و سازندگان ساختمانها قرار گرفته است .
البته از این نظر ایرانیان دارای سابقه طولانی و دیرینه در امر نما سازی برای ساختمانها هستند. و در طول تاریخ از گچبری و آهک بری برای نما سازی استفاده می کرده اند. نتیجه و حاصل کار هنرمندانه و در عین حال فنی و اصولی معماران و بناها و سازندگان ایرانی را می توان در بناهای تاریخی مثل مساجد جامع بسیاری از شهرها از جمله شیراز، تبریز، اصفهان و بسیاری از عمارت ها، بقعه ها و مقبره ها و بسیا ری دیگر از بناهایقدیمی و تاریخی در جای جای کشور، به عینه مشاهده کرد دانستن اینکه در نظر گرفتن نما برای ساختمانها چه هدف یا اهدافی را دنبال می کند، و چه عواملی در نوع و شیوه اجرایی این قبیل نماها موثرند، لازم و ضروری است. اما نکته ای که در اینجا و قبل از پ رداختن به بحث اهداف و انواع نماها باید به آن اشاره شود، اینکه هر نوع نمایی که با هر نوع مصالح ساختمانی و با هر هزینه ای که ساخته شود، باید به طور کاملاً صحیح و اصولی نگهداری شوند و در صورت آسیب دیدگی نما، برای اجتناب از صدمات جدی تر و در نهایت تخریب کلی نم ا و ساختمان و نیز به منظور حفظ و احیای منظره و جلوه ساختمان، باید قسمتهای آسیب دید کاملاً مرمت و تعمیر شوندموارد زیر را می توان بعنوان دلایل واهداف اصلی نما سازی در ساختمانها نام برد :
۱- زیبا و دلپذیر شدن جلوه ظاهری و بیرونی ساختمان و در نهایت دورنما و مناسب و قابل قبولِ شهر یا محلی که ساختمان در آن واقع (View) منظره شده است .
۲- کاهش اتلاف انرژی در تمام فصول سال؛ چراکه طراحی نما  در ساختمان نقش یک عایق حرارتی و برودتی را بازی می کند، که هم از هدر روی انرژیتولیدی سیستمهای گرمایشی و سرمایشی ساختمان ممانعت می کند و هم می تواند بر حسب جنس، رنگ و میزان سطحی که دارد، باعث دفع و انعکاس گرما در فصل تابستان خصوصاً در مناطق گرمسیری شود، وعکس همین عملکرد را در فصل زمستان برای جذب انرژی خورشیدی و گرم شدن ساختمانها درمناطق سرد سیری ایفا نماید .
۳- نمای ساختمان بعنوان عایق صوتی ایده ال و مناسب؛ کاملاً واضح و روشن است که نمای ساختمان نقش بسیار مهمی در کاهش ورود میزان u1570 آلودگی های صوتی و صداهای آزاردهنده محیط بیرون به فضای داخلی ساختمانهای اداری و مسکونی و … است. که این مساله در ابر شهرهای با آلودگی های بالای صوتی بیشتر نمود پیدا می کند . در ساخت و سازهای عصر حاضر، این عایقکاری صوتی با استفاده از نماهای شیشه ای وبا بکار گیری شیشه های چند لایه که مابین آنها با گازهایی مثل آرگون پرشده یا خلاء می باشد، به نتایج بهتری (هم بهره گیری از نور بیرون برای تامین روشنایی داخل ساختمان و هم ممانعت از ورود صداهای ناهنجار به داخل)با بازده بالاتری رسیده است. نماهای با جنس سنگ، بتن وآجر نیز عایقهای خوبی از نظر صوتی هستند .
۴- کمک به افزایش دوام و پایداری ساختمانها در برابر شرایط نا مساعد جوی و محیطی ( زلزله، باد، باران اسیدی و رطوبتهای خورنده، یخبندان، گازهای اسیدی موجود در هوای آلوده شهرهای بزرگ، پرتوهای مضر خورشید مثل اشعه ماورائ بنفش، گرد و خاکها و دوده های حاوی مواد شیمیایی) و در نتیجه افزایش عمر مفید ساختمان. همانطور که همه ما می دانیم از مصالح مختلف مثل آجر، سنگ، بتن، شیشه و … برای ایجاد طراحی نما  استفاده می شود.

عناصر پراهمیت درنما

ورودی یکی از عناصر حایز اهمیت طراحی نما  در ساختمان است که محل و اهمیت طراحی آن به شکل مستقیم نمایانگر نقش و عملکرد ساختمان است . در ورودی نشانه گذر از فضای عمومی خارجی به فضای خصوصی داخلی و یکی از مهم ترین عناصری است که می توان به عنوان نشانه ساختمان از آن نام برد.لیکن به دلیل اهمیت اقتصادی که سطوح ساخته شده داخلی برای سازندگان دارند، اغلب ورودی ها به فضاهای کم اهمیتی تنزل یافته اند. سرمایه گذاران ساختمانی هم فقط به رعایت ضوابط ضروری طراحی ساختمان بسنده می کنند .بیشترین مشکل زمانی است که ورودی وسایل نقلیه به حیاط پارکینگ با ورودی خود ساختمان یکی شود. در این حالت فرد وارد شونده به ساختمان فقط یک راه باریک کنار دیوار برایش باقی می ماند .
گاه نیز ورودی یک ساختمان مسکونی بیش از حد پرتجمل است، به نحوی که عملکرد ساختمان را دگرگون می سازد. زمانی هم ورودی به یک بنای بزرگ تنها با روزنه ای امکان پذیر می شود. تناسب ورودی و حجم ساختمان می تواند نقش مهمی در توجیه عملکرد و شکل ساختمان داشته باشد. از آنجا که طبقه همکف ساختمان قسمت اتصال به زمین یا کف پیاده رو است، به صورت قابل توجهی در معرض دید قرار می گیرد. طبقه همکف اهمیت ویژه ای در زندگی شهری دارد، به این علت که عابران پیاده این قسمت را به طور مستقیم می بینند. از این رو نمای این قسمت پر اهمیت است و مصالح مورد استفاده در این قسمت باید نسبت به بقیه ساختمان بادوامتر و مستحکم تر باشد تا عابر در نگاه به نمای ساختمان احساس ثبات کند. ساختمان هایی که طبقه همکف آنها عملکرد تجاری دارد، به دلیل تغییر طراحی نما  واحدهای تجاری دایما دستخوش دگرگونی می شوند. همین موضوع موجب می شود که ساختمان مذکور شخصیت ثابت خود را از دست داده و دارای نمای شناخته شده ثابتی نباشد. تراس ها چشم اندازهای جدیدی نسبت به فضاهای بیرون برای ساختمان فراهم می آورند. بالکن ها نباید حالت موقت و ناپایداری که در بیننده تصور به راحتی جدا شدن از بدنه ساختمان القا شود را داشته باشند. لبه بام حد و مرز ساختمان و آسمان است و از نظر بصری بام انتهای نماست . بام پوسته ای است که بر سر ساختمان قرار دارد. بنابراین لبه بام نمی تواند بدون تفاوت با دیگر قسمت ها در آسمان رها شود .
صورت ظاهر ساختمان و آنچه که در برابر دید عموم قرار دارد، در واقع پر اهمیت ترین قسمت ساختمان در برابر عابران و سایر افراد غیر استفاده کننده از ساختمان است. همان طور که عنوان شد نمای ساختمان ها، نمایشهری را ایجاد می کند، اما به دلیل ضعف قوانین موظف کننده طراح و سازنده در این ارتباط، نمای ساختمان در کمترین اهمیت قرار گرفته است. در بسیاری از شهر های بزرگ جهان، ضوابط و مقررات ویژه ای در ارتباط باسیما و کالبد شهر وجود دارد و گروهی از برجسته ترین افراد با تخصص های مرتبط هنر زیبا سازی و زیبایی شناسی به کنترل طرح های بزرگ و کوچک معماری و شهری از نقطه نظر هماهنگی نمای بیرونی ساختمان ها و محیط شهری یعنی از جنبه های رنگ، حجم، مصالح مناسب، فضای پر و خالی نما، رعایت اصول هماهنگی و تناسبات و… می پردازند . آنچه برای علاقه مندان به این موضوع نگران کننده است، پاسخگویی باشتاب به نیازی کاملا محسوس است. در این ساخت و ساز پر شتاب نیاز به بررسی طرح های ارایه شده توسط جمعی از صاحب نظران و مسوولان در مراکز تایید پروانه های ساختمانی ضروری به نظر می رسد . بررسی میدانی طرح ساختمانها با بناهای اطراف از لحاظ کیفیت طرح معماری،نمای ساختمان، تناسب حجم آن با ساختمان های اطراف، زیبایی طرح و مصالح مورد استفاده و… نیز گامی موثر در بالا بردن کیفیت نماهای شهری است. با در نظر گرفتن موارد ذکر شده و القا آن توسط شهرداری هر شهر، می توان شاهد ارتقا کیفیت شهرها و زیباسازی نمای شهرها بود.

طراحی نماهای ساختمانی

نمای هر ساختمان در شکل دهی به مجموعه شهری که در آن حضور دارد،موثر است. اگر به نمای یک ساختمان بدون در نظر گرفتن نمای دیگر ساختمان های شهر توجه شود، همگونی نمای شهری در مجموع از بین می رود .به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شهرسازی و معماری، بررسی آماری نشان دهنده این موضوع است که در هر سال ۵۰ میلیون نفر به جمعیت شهر نشین کشورهای در حال توسعه اضافه می شود. در ایران نیز شهر نشینی طی دهه های گذشته با شتاب فزاینده ای گسترش یافته و همچنان این روند ادامه دارد . رشد سریع جمعیت و گرایش مردم به شهر نشینی، تقاضای فزاینده ای را برای تهیه مسکن به دنبال داشته که این موضوع در پی خود مشکلات عدیده ای در زمینه توسعه شهری بوجود آورده است. ناتوانی درپاسخگویی مطلوب و مناسب به این مساله، وضعیت نا مطلوبی را به صورت بی مسکنی، بد مسکنی و تنگ مسکنی برای بسیاری از اقشار است. مسکن به عنوان یکی از نیازهای نخستین بشر، ابتدایی ترین سوالی بوده که انسان سعی در یافتن پاسخی مناسب و معقول برای آن بوده است، اما همیشه در برنامه ریزی های ملی به مسکن نه به عنوان محلی برای آسایش ساکنان در ابعاد عینی و ذهنی، بلکه به عنوان یک مشکل اقتصادی و فقط از این بعد بر خورد شده است. سازندگان و تولیدکنندگان مسکن آزاد به دلیل اینکه به دنبال فروش سریع و بازگشت سرمایه خود هستند، سعی در هر چه بیشتر مطرح کردن خود در محله مسکونی و نمایشی متمایز از بنای خود دارند و به همین دلیل یکی از دلایل عمده ناهماهنگی نمای ساختمان ها در سطح شهرهستند.در رابطه با مسکن تعاونی شرایط بدتری وجود دارد . به دلیل وضعیتمالی ضعیف سازندگان و اینکه ساکنان و مالکان به دنبال فروش ساختمان نیستند، بدون انجام عملیات پایانی نظیر نماسازی مورد استفاده قرار می گیرند و یا با کمترین هزینه و بدون طراحی نما  ، حجم و کالبد ساختمان رها می شود. البته در سال های اخیر در شهر تهران هیچ ساختمانی بدون نماسازی نبوده است، لیکن این مساله در شهرستان ها همچنان انجام می شود.
نما در لغت نامه دهخدا به معنای صورت ظاهری هر چیزی، آنچه که در معرض دید و برابر چشم است، آنچه از بیرون سوی دیده می شود، منظره خارجی بنا و عمارت، قسمت خارجی ساختمان و نماسازی، فن روسازی ساختمان و ساختن نمای عمارت است. در سال های اخیر پس از مطرح شدن دوباره اهمیت فضاهای عمومی و ارزش زندگی شهری، نما اهمیت دوباره ای یافته است. نما در عمل درون ساختمان را از بیرون و فضای خصوصی را از فضای عمومی جدا می کند. نما حاکی از موقعیت فرهنگی سازندگان ساختمان است و نشانگر میزان نظم طرح ساختمان، امکانات و ذوق تزیین و خانه آرایی طراح و مالک است. یک نما به مثابه معرفی وضعیت ساکنان ساختمان در بین عموم است. نما در واقع صورت ساختمان و بهترین بیان حالتی است که فرد طراح یا مالک از خود در برابر بی رون دارد. نماهای داخل ساختمان بیشتر جنبه خصوصی دارند، لیکن نماهایی که به سمت کوچه و بافت شهر باز می شوند، جنبه عمومی تر دارند . بنابراین وجوه پشت و جلوی ساختمان از یک طرف دارای نمود اجتماعی و ازطرف دیگر نمود مشخص ساکنان خود است بنابراین نمای هر ساختمانباید هم با فضای عمومی همبستگی داشته باشد و هم بتواند حجم داخلی ساختمان را بیان نماید. نمای هر ساختمان موثر در مجموعه شهری است که در آن حضور دارد و این تاثیر را در بدنه خیابان ها یا میدان ها که در آن قرار گرفته است می گذارد.

استفاده فلاشینگ در طراحی نما

فلاشینگ چیست؟
پوششی فلزی برای روی دیوارهای سطح خارجی ساختمان (دیوار پشت بام – دیوار حیاط – جلو پنجره ها) جهت محافظت در برابر برف و باران میباشد.
فلاشینگ نما
فلاشینگ معمولا با ورق روغنی با ضخامت ۱ میل و ۲ میل اجرا میشود. البته در بعضی مواقع از ورقهای دارای ضخامت کمتر از ۱ میل و یا سایر انواع ورق مانند ورق گالوانیزه و ورق رنگی نیز برای اجرا فلاشینگ  در طراحی نما  استفاده میشود. فلاشینگ علاوه بر استحکام و افزایش طول عمر ساختمان به زیباتر شدن ساختمان نیز کمک میکند و از کثیف شدن نمای ساختمان بر اثر برف و باران جلوگیری میکند.
فلاشینگ نما
فلاشینگ نما ابزاری است که اغلب جهت آب بندی نمای ساختمان و پنهان نمودن سازه شیروانی به کار می رود.برای استفاده از فلاشینگ در سقف های شیروانی معمولاً این ابزار بر روی آخرین پروفیل سازه شیروانی جوش ( یا پرچ) شده و در زیر ورق های شیروانی قرار می گیرد.معمولاً نمای شیروانی بر روی آخرین پروفیل جوش شده و ورق های شیروانی بر روی آن قرار می گیرد.
فلاشینگ نما
از جمله مزایای فلاشینگ نما می توان به:
۱- پنهان نمودن خرپای شیروانی
۲- جلوگیری از پیچیدن باد در سازه که ممکن است باعث کنده شدن ورق های شیروانی شود.
۳- ایجاد نمایی زیبا در زیر سقف های شیروانی
۴- آب بندی مناسب سقف شیروانی

نمای ساختمان؛ اهداف و کارکردها، بایدها و نبایدها

این مبحث به نوبه ی خود بسیار گسترده می باشد. چرا که می توان این موضوع را از جوانب گوناگون مورد بررسی قرار داد ٬ از جمله: تغییر ساختمان قدیمی به منظور پذیرش کاربری نوین ٬ طراحی در مجاورت ساختمانی تاریخی و با ارزش ٬ الحاق بخشی به بنای قدیمی به منظور توسعه ی آن. آنچه به اختصار ادامه می آید ٬ چکیده ای از دیگاه های موجود در این زمینه است:
تغییر کاربری ابنیه ی تاریخی
در این مورد ٬ برخی معتقد به ایده ی حفظ پوسته و نمای خارجی می باشند. حفاظت گرایان به حفظ کل بنای تاریخی معتقدند و تغییراتی را به عنوان یک واقعیت ٬ به منظور فعال کردن مجدد آن ها می پذیرند. روش های اتخاذ شده در این مورد عبارت اند از :
۱-حفظ کل ساختار بنای موجود: در این روش تجدید رنگ آمیزی؛ نوسازی سرویس و اقداماتی از این دست انجام می گیرد.
۲-حفظ کل پوشش بیرونی و بازسازی داخل بنا همراه با تغییرات جزئی.
۳-حفظ کل پوشش بیرونی ٬ همراه با تغییرات عمده در داخل بنا.
۴-حفظ کلیه ی دیوارهای جانبی بنا و تخریب کامل سقف و ساختار داخلی ٬ و به دنبال آن ساخت یک بنای جدید در پشت نمای تاریخی.
۵-حفظ تنها ۲ یا ۳ ضلع از بنای موجود و تخریب باقی مانده ی بنا و ساخت یک ساختمان کاملًا جدید در پشت دیوارهای نمای باقی مانده.
۶-حفظ تنها یک ضلع؛ یعنی دیوار نمای ساختمان موجود و تخریب کامل بقیه ی بنا و ساختن یک بنای جدید.
طراحی در بافت های تاریخی
در این زمینه نیز نقطه نظرات گوناگونی مطرح می باشد که می توان به شرح زیر خلاصه نمود
تلفیق
ساختارهای جدید احداث شده در یک محله ی قدیمی باید به صورت یک قطعه ی تلفیقی استقرار یابند. شیوه ی تلفیق در اصل الگو برداری از روی ساختمان های قدیمی ست و همواره به اعتبارات و منابع مالی چشمگیر و زمان زیاد احتیاج دارد.
تضاد و تباین
در این روش طراحی نما  به عمد بنای جدید را متمایز می سازد و معمولًا این روش در ساختمان های بزرگ و مجلل شهری مورد استفاده قرار می گیرد. فرق آن با درجه ی صفر به عمد انجام دادن این کار است.
تقابل
در طراحی نما  این روش ساختمان های چون به لحاظ سبک نمی توانستند ارتباط مناسبی با ساختمان های قدیمی تر پیدا کنند ٬ به ناچار در تقابل با ساختمان های جدید قرار گرفتند.
روش تقابل جنبه ی دیگری نیز دارد که نباید کم اهمیت تلقی شود. این جنبه ٬ سهولت کاربرد آن رای طراحان است: معماران بدون نگرانی از محکوم شدن به بی مسئوولیتی و به امید مبهم خلاق و مبتکر شناخته شدن می توانند از یافتن راه حلی مناسب برای یک مساله ی سخت طفره رفته و اعلام کنند که بدون توجه به طرح ارائه شده و تنها با ایجاد تضاد ٬ رابطه ای مطلوب پدید آورده اند. به این ترتیب و با چنین استدلالی راه حل های ضعیف و نامطلوب را توجیه کرده و نتایج کار اغلب به ایجاد محیطی سردرگم و بلاتکلیف برای عموم ختم می شود و بنابراین ٬ آنچه اغلب عدم برقراری رابطه است ٬ به عنوان یک گزینه ی زیبا ارائه می گردد.
استفاده از جزئیات
یک تصور کلی این است که اگر کسی حد نصاب بصری را در نظر بگیرد ٬ رابطه ی مطلوب را به وجود آورده است. ولی همان طور که میدانیم ٬ مشکل به این سادگی قابل حل نیست. ساختمانی که از برخی موارد حساس مانند همگونی ارتفاع ٬ نسبت ها و مصالح تخطی نموده ٬ در صورت داشتن بافت بصری مناسب که عمدتا حاصل آرایه ها یا جزئیاتی کوچک است ٬ باز هم می تواند با ساختمان های مجارو سازگار باشد. نکته ی جالب این است که هرچه ساختمان از ساختمان مجاور خود به لحاظ مصالح ٬ مقیاس ٬ تناسبات ٬ ارتفاع و موارد مشابه دیگر بیش تر تقلید کند ٬ حذف آرایه های خاصِ ساختمان مجاور در ساختمان جدید کاری نابه جاتر به شمار می آید؛ به طوری که ساختمان جدید عریان به نظر می رسد.