آموزش تراش سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی

مواد اولیه
از گذشته تا به امروز سنگهای قیمتی ونیمه قیمتی متنوعی به عنوان سنگهای زینتی مورد استفاده قرار می گیرد. تراش هر کدام از این سنگها با توجه به سختی و وزن مخصوص آن متفاوت است. در تراش سنگ از انواع نمونه های قیمتی و نیمه قمیتی چون الماس ، لعل، یاقوت، مروارید، زمرد، فیروزه، عقیق و یشم استفاده می شود. این توضیحات برگرفته از آموزشگاه جواهر سازی است .
 ویژگی‌هایی که باعث می‌شود یک ماده معدنی یا غیر معدنی، در رده کانی‌ها و سنگ‌های گرانبها جای گیرد عبارتند از:
1- سرشت زیبایی ، درخشش و جلای دلپسند
2- استحکام
3 - کمیاب بودن
4 - رنگ و شفافیت و نمود
5 - ساخت و بافت
6 - قابلیت تراش و پردازش
7- قابلیت حمل و نقل
 ابزار و تجهیزات
1- دستگاه برش سنگ
2- دستگاه تراش الماسه
3- دستگاه پرداخت
4- دستگاه سنباده
5- دستگاه براق کننده
6- دستگاه فرز
7- مته الماسه جهت ایجاد طرح روی سنگ
8- تجهیزات حفاظتی نظیر: گوشی و عینک
9- انواع مختلف سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی
 روش کار:
تراش صفحه ای
تراش ساده
تراش مرکب
 1- تراش صفحه ای در مورد سنگها و بلورهای گرانبها و شفاف اعمال می شود که تراش هرچه بیشتر صفحات سبب جلای بهتر و رنگ آمیزی جالب تر در نگین می شود.
2- تراش ساده بفرم یک صفحه صاف و یا انحناءدار است که قسمت بالای آن گنبدی شکل است. این تراش برای سنگهای عقیق و سنگهای مات است.
3- در تراش مرکب قسمت بالای نگین دارای یک صفحه بزرگ و مسطح و قسمت پایین دارای صفحات متعددی است. یا برعکس قسمت پایین از یک صفحه و قسمت بالا از صفحات متعدد تشکیل یافته است.
مراحل تولید
سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی را به روش های متفاوتی می توان تراش داد. امروزه برای تراش این سنگها در جهان دستگاههای مدرن وپیشرفته بسیاری ساخته شده است . ولی هنوز هم در بعضی از مناطق ایران از جمله استان قزوین این کار به روش نیمه سنتی انجام می گیرد .برای تراش سنگهای قیمتی ونیمه قیمتی وآماده کردن آنها برای کاربردهای تزئینی باید ابتدا سنگ مورد نظر تهیه شود.بعد از تهیه سنگ ، با استفاده از دستگاه برش ،سنگ را به صورت مکعب مربع ویا مستطیل برش می دهند. البته ضخامت و اندازه این مکعب بسته به نوع تراش مورد نظر است. پس از اینکه سنگ به شکل مورد نظر تبدیل شد ، آن را با استفاده از نوعی صمغ طبیعی بر سر یک چوب حصیر مانند و کوتاه می چسبانند .چسباندن سنگ نیز باید بگونه ای باشد که اگر سنگ رگه ویا طرحی داشته باشد درست در مرکز سنگ و مرکز چوب قرار گیرد .(در واقع این تکه چوب برای نگه داشتن سنگ به هنگام کار با دستگاه تراش مورد استفاده قرار می گیرد .)
 پس از این مرحله با استفاده از دستگاه تراش و البته با توانایی و دقت هنرمند تراش مورد نظر به سنگ داده می شود .برای پرداخت نهایی کار از سمباده های مختلف وهمچنین بعضی مواد جلا دهنده استفاده می شود (.به طور مثال در گذشته آجر پخته را پودر می کردند و داخل آب می ریختند و سنگ را داخل این مایع می زدندو سپس با استفاده از نوعی پلاستیک ضخیم و کشیدن آن بر روی سنگ ، آن را جلا می دادند.)

شیوه های سنتی عیار سنجی طلا و نقره 2

با فزودن مس در وزن های مختلف عیارهای متفاوتی ایجاد می کند نقره خالص که آن را با عیار 9/99 می شناسند در بازار ایران عموماً بصورت ساچمه های نقره با نام های مشهدی ، مهندسی و لندنی  و در برخی موارد نیز به صورت قرص هایی که حاصل ذوب در کوره های خاک شویی است عرضه می شود  که اختلاف نام آن ها عموماً با یک تا دو درصد اختلاف در عیار از همدیگر متمایز می شوند نقره ساز ایرانی نقره خالص را از بازار خریداری  نموده و با افزودن مس به آن با توجه به وسیله ای که می خواهد بسازد عیار آن را تنظیم می کند مصنوعات نقره در بازار ایران  با عیارهای 84-90-5/92 و در برخی موارد با عیار 100 عرضه می شود هرچه عیار نقره بالاتر باشد استحکام آن در مقابل اکسیداسیون بالاتر است لیکن استحکام مکانیکی کمتری خواهد داشت ضخامت مصنوعات نقره را عموماً 9/0 میلی متر انتخاب می کنند لذا در صورت انتخاب عیار خالص  برای ساختن مصنوعات نقره برای افزایش استحکام مکانیکی مجبور به افزایش استحکام مکانیکی  مجبور به افزایش ضخامت خواهیم بود که متعاقباً وزن آن نیز افزایش خواهد یافت و آن افزایش هزینه را بدنبال خواهد داشت لذا برای جلوگیری از افزایش هزینه  برای مشتری با افزودن مس و پایین آوردن عیار بر استحکام آن می افزایند در این صورت با کاهش هزینه به خاطر کاهش ضخامت و پایین بود عیار مواجه خواهیم بود که مسلماً به نفع مشتری است مثلاً آینه و شمعدان عروس عموماً با عیار 84 و ضخامت 9/0 میلی متر ساخته می شود  ولی گلدان های کاسکاری با برجسته کاری بسیار را عموماً با نقره خالص می سازند د تعیین عیار این  نقره جات کافی است با یک سوهان یه گوش مقداری از سطح نقره را سائیده و یک قطره تیزات خالص روی آن پخش می شود  که با توجه به رنگ آن ناحیه در واکنش با اسید و از روی تجربه عیار نقره تعیین می شود  مثلاً نقره با عیار پایین تر از 84 دارای اثری با رنگ سبز متمایل به آبی خواهد شد در تشخیص عیار نقره با خلوص بالا تر تبحر بیشتری نیاز است تا کنون کنترل عیار نقره  در کشورمان بر عهده اتحادیه طلا سازان بوده ولی با توجه به گرایش زیاد از سوی قشر مرفّه و حتی گرایش قشر خاصی از طبقه کارمند به خرید مصنوعات مصرفی نقره برای جهیزیه عروس و یا استفاده در مهمانی ها و همچنین به علت افزایش و نوسان بالای قیمت نقره در بورس جهانی در سالهای اخیر  پیش بینی می شود برای کنترل و نظارت بر کیفیت و قیمت آن اتحادیه  یا سازمان جداگانه ای نیاز باشد هرچه کنترل تناسب قیمت  از دید کیفیت محصول به علت فاکتورهایی چون نوع قلم زنی،  تعداد قطعات استفاده شده در آن ها، کیفیت ساخت فراوانی تنوع مصنوعات  کار بسیار مشکلی است که تمامی این مسائل به دلیل حفظ و به کاربستن روش های دستی و سنتی زرگری در مصنوعات نقره و عرضه آن در قالب شی ئی هنری است .نقره سازی همچون طلا ماشینی نشده است ،لذا سازنده وسیله نقره ، تبحر و اعتبار آن ،ملاک اصلی ارزیابی خواهد بود و چنانچه اتحادیه ای در این خصوص ایجاد شود ،نیاز به یک تیم متخصص و مجرب در شاخه های گوناگون نقره سازی با هدف بهبود کیفیت و حفظ فلب سنتی و هنری در آن ،احساس می شود.در حالی که در مصنوعات طلا با چنین مشکلاتی روبرو نیستیم .چرا که طلا سازی با تبدیل از قالب هنری به صنعت طلا سازی کاملاً ماشینی شده و با وزن های بسیار کم و کیفیت بسیار بالا قابل عرضه بوده و تنوع محصولات در آن فقط در حیطه زینتی است.در حالی که مصنوعات نقره می توانند ظروف مصرفی نیاز باشند و به دلیل وزن بالای این محصولات و ایجاد تنوع برای فروشی سری کاری مقدور نبوده و امکان ماشینی شدن آن وجود ندارد،توجه به نکات در کنترل موثر محصول ،کمک بزرگی در افزایش انگیزه ،خلاقیت در این قشر هنرمند برای حفظ و ارتقای این هنر خواهد بود که جزئی از تاریخ این سرزمین ما بوده و ادای دینی به تاریخ سازان این صنعت هنری است . این توضیحات برگرفته از آموزشگاه جواهر سازی است .

شیوه های سنتی عیار سنجی طلا و نقره 1

فلزات گرانبها نسبت به درجه خلوصشان قیمت گذاری می شوند و عیار سنجی در واقع تعیین میزان خلوص این فلزات است این کار با کمک گرفتن از اسیدهای قوی صورت میگیرد و با توجه به اینکه واکنش طلا و نقره نسبت به یک اسید متفاوت است لذا عیار سنجی آن دو نیز ازهم متفاوت خواهد بود اسیدهای محک عموماً در بطری های شیشه ای کوچک نگهداری می شوندکه انتهای درپوش آنها یک میله شیشه ای قرار دارد میله را در مایع فرو می برند با آن قطره اسید را بر روی اثر طلا روی سنگ محک پخش می کنند در عیار سنجی طلا زرگران از سنگ محک که در واقع سنگ سیاه رنگی به نام سنگ لیدی است اسبفاده می کنند. این توضیحات برگرفته از آموزشگاه جواهر سازی است .
سنگ لیدی را که برای این منظور استفاده خواهد شد قبلاً به صورت کامل صیقل می دهند.لذا صاف بودن سطح آن بسیار مهم است.این سنگ باید داری یک ساختار هموژن ریز دانه و فاقد تخلخل باشد هربار که از سنگ محک برای عیار سنجی استفاده می شود برای پاک کردن اثر خطوط طلا از سنگ و استفاده دوباره از آب و سپس یک پارچه نرم  برای خشک کردن آن استفاده می کنندجالب توجه است که بدانیم هیچ ماده مصنوعی یا سنگ دیگری نتوانسته است جایگزین سنگ لیدی به عنوان سنگ محک باشد  برای تعیین عیار طلا غیر از سنگ محک نیازمند نمونه های بسیار کوچکی از طلا با عیارهای گوناگون هستیم طوری که عیار نمونه های ذکر شده  کاملاً برای ما معین باشد در واقع تعیین عیار طلا در روش سنتی توسط مقایسه اثر رنگ طلا نمونه با رنگ طلای مورد نظر  برای عیار سنجی انجام میگیرد ابتدا طلایی که می خواهیم عیار آن را مشخص کنیم با حرک رفت و برگشتی بر روی سنگ محک به صورت جزئی و ناچیز سایش می دهیم طوری که اثری ناچیز از طلا برروی سنگ محک باقی بماند سپس اثر نمونه های طلا با عیار معینی را در کنار اثر طلای مورد نظر ایجاد کرده و با قطره ای از تیزاب سلطانی بر روی این خطوط زرد رنگ و مقایسه تغییر رنگ آن ها از تشابه رنگ طلا با یکی از نمونه ها عیار آن را مشخص می کنند بدیهی است که اطمینان از عیار نمونه مورد نظر بسیار ضروری است تیزاب سلطانی را از مخلوط سه قسمت حجمی اسید کلریدریک و یک قسمت حجمی اسید نیتریک در ست می کنند طلا را با عیار 18-17-16و.... مشخص می کنند .لازم ذکر است که با وجود دستگاه عیار سنجی بسیار دقیق هنوز روش سنتی عیار سنجی کارایی خوبی داشته و زرگران هنگام خرید طلا جات قدیمی از مشتری عموماً همین روش سنتی تست عیارانجام داده و خرید می کند باید به این نکته توجه نمود که غلظت اسیدی تیزاب سلطانی  میتواند متفاوت باشد و حتی با افرودن بازهایی چون نمک می توان آن را کنترل کرد که برای تعیین عیارهای پایین تر از آن کمک می گیرند . در یک قطعه طلا که می تواند انگشتر ،دستبند ،و... باشد لحیم استفاده شده برای پایین آوردن نقطه ذوب عیار پایین تری نسبت به خود قطعه طلا داشته و زرگران نیز وقتی طلای 750 مشتری را به قصد ذوب می خرند مبلغ آن را با 735 محاسبه می کنند که این کار توسط یک تناسب ریاضی محاسبه می شود.مثلاً 20گرم طلای مارک 750را موقع خرید از مشتری معادل 6/19 گرم طلای 750 محاسبه می کنند که البته این عرف بازار است  و جای اشکالی بر آن نیست در تعیین عیار نقره  به روش سنتی نیازی به سنگ محک یا نمونه های نقره نیست  مصنوعات نقره در بازار ایران با عیارهای مختلف ساخته و عرضه می شوند از آنجا که نقره نسبت به طلا  از قیمت بسیار پایین تری برخوردار است  انتخاب عیار مورد نظر برای ساخت یک وسیله بسته به کاربرد آن وسیله دارد  عیار نقره عموماً بصورت درصدی از 100 سنجیده می شود.

انواع آلیاژهای طلا درساخت زیور الات

به دلیل نرمی بالای طلای خالص (عیار ۲۴) آن را با فلزهای دیگر آلیاژ می‌کنند تا استحکام، شکل‌پذیری و خواص دیگر آن بهبود یابد. مس رایجترین فلز در آلیاژهای طلاست و باعث قرمزتر شدن رنگ آلیاژ می‌شود. میزان طلای موجود در هر آلیاژ از واحد ۲۴ یا واحد ۱۰۰۰ بیان می‌شود. طلای ۱۸ عیار به معنی ۱۸ واحد طلا و ۶ واحد فلز دیگر و طلای ۹۰۰ به معنی ۹۰۰ واحد طلا و ۱۰۰ واحد فلز دیگر است.
طلای با عیار ۱۸ که دارای ۲۵٪ مس باشد در طلاسازی سنتی و باستانی روسیه دیده شده‌است. این طلا که قرمز رنگ است برای عموم مردم کاربرد ندارد. طلای ۱۴ با آلیاژ طلا-مس رنگی همانند برخی آلیاژهای برنز دارد که از هر دوی آن‌ها در ساخت نشان پلیس استفاده می‌شود. از آمیختن طلا با آهن به طلای آبی و از طلا با آلومینیم به طلای بنفش می‌رسیم. این رنگ‌های طلا مگر در کارهای بسیار ویژهٔ گوهرسازی، کاربرد چندانی ندارند. طلای آبی تُرد است و به سختی می‌توان با آن کار کرد. این توضیحات برگرفته از آموزشگاه جواهر سازی است .
طلای ۱۸ و ۱۴ که تنها از آلیاژ طلا-نقره ساخته شده باشند رنگ زرد مایل به سبز دارند و با نام طلای سبز شناخته می‌شوند. طلای سفید از آمیختن طلا با فلزهای سفیدرنگ مثل نقره، پالادیم یا نیکل بدست می‌آید. البته رنگ درخشان طلای سفید رنگ واقعی آن نیست بلکه به دلیل روکش رودیم (فلزی از گروه پلاتین) است که بر روی آن کشیده می‌شود. از انواع رایج طلای سفید، طلای ۱۸ عیار دارای ۱۷٫۳٪ نیکل، ۵٫۵٪ روی و ۲٫۲٪ مس است که به رنگ نقره دیده می‌شود.
 با توجه به قیمت بالای پالادیم (معمولاً یک‌سوم تا نصف قیمت طلا) آلیاژهای پالادیم از آلیاژهای نیکل طلای سفید گران‌بهاتر هستند. طلای سفید با عیار بالا نسبت به نقره و نقرهٔ استرلینگ، در برابر خوردگی پایداری بسیار بیشتری دارد. پیشهٔ ویژه‌ای در ژاپن وجود دارد که در آن تلاش می‌شود به صورت لایه لایه رنگ‌های گوناگون به طلا دهند با کمک آن ابزارهای چیدمان چوبی را زیبا کنند

ری گیری طلا

طلا، فلزی نرم و چکش خوار است که  استفاده های بسیار زیاد در صنایع علاوه بر مصارف زینتی دارد. این پشتوانه مالی به جهت کمیاب بودن و قدرت نقدشوندگی بالا همیشه مورد توجه سرمایه گذاران بوده است. با اینکه طلا به عنوان فلزی قیمتی در تمامی دنیا شناخته شده ولی عیار استاندارد در کشور های محتلف متفاوت است.به طور کلی روش شناسائی عیار طلا می بایست از طریق  کوپلاسیون در کشور ایران انجام گیرد . در راستای این موضوع استانداردهای ملی ایران به شماره 2132 تحت عنوان " مصنوعات تزئینی ـ عیارهای رسمی آلیاژ فلزات گران‌بها " ( تجدید نظر سال 1384) و استاندارد ملی 8106 با عنوان "اندازه‌گیری مقدار طلا در آلیاژهای زینتی طلا ـ روش کوپلاسیون" تدوین شد.
طلا پس از استحصال، در آزمایشگاه مورد سنجش قرار می‌گیرد و درجه خلوص آن از ترکیبات اضافی دیگر که عمدتا نقره است، با اعدادی مشخص می‌شود. سنجش درجه خلوص (عیار) در ایران به عیارسنجی یا «ری‌گیری» موسوم است. درصد میزان طلای خالص موجود در هر قطعه بین 3/ 33 تا 9 /99 درصد و درجه خلوص با اعداد بین ۳۳۳ تا ۹۹۹ مشخص می شود. درجه عیار نیز برای خالص‌ترین طلا ۲۴ و برای کمترین حد استاندارد ۸ تعریف شده است.
همانطور که مطرح شد عیار استاندارد در کشور های مختلف متفاوت است به عنوان مثال در آلمان از عیار 8 و یا 33.3 درصد استفاده می کنند. در ایران و جنوب اروپا و کشورهای مدیترانه ای  عیار استاندارد18 است که با عدد 750 نشان داده شده و روی مصنوعات طلا حک می شود. در کشور های عربی این استاندارد تا عیار 21 و یا 87.5 درصد بالا می رود. و در نهایت در هند که به ظاهر بالاترین استاندراد طلا رادارد عیار 22 است که عدد آن معادل 916 از هزار می شود.در ایران مطابق با استاندارد های 2132 و 8106 عیار طلا می بایست 750 از هزار و یا 18 باشد که به روش کوپلاسیون سنجیده شده باشد. متاسفانه در بازار کنونی سنجش عیار دچار مشکلات بسیاری است و کارخانه داران و طلا سازان به دلیل این معضل با گرفتاریهای بسیاری روبرو شده اند.در حول و حوش بازار طلا فروشان در بازار تهران هر کجا که کارگاه تولید مصنوعات طلا مشاهده می شود می توان تابلوی مراکز مجاز ریگیری را مشاهده نمود.  با اینکه اتحادیه طلا و جواهر تهران در اطلاعیه شماره 11 خود تنها روش کوپلاسیون را برای ری گیری مجاز دانسته(که البته مورد تأیید اداره استاندارد هم می باشد) و از بین ری گیری های تهران تعدادی ری گیری را به عنوان ری گیریهای معتبر نام برده است اما همچنان تولید کنندگانی مانند شرکت پارس آلتون متوجه تناقضات ری گیری در ری گیریهای بعمل آمده این مراکز مجاز شده اند و عموما عیار های تعیین شده توسط این مراکز به اصطلاح یک الی سه خط (همان 1 الی 3 در هزار) و گاها بیشتر با ری گیریهای استاندارد جهانی تفاوت دارد.اولین دلیل بوجود آمدن این تناقضات عدم استفاده از دستگاه های مدرن جهت انجام عملیات آب کردن طلاست. زمانی که طلای شکسته بازار در کارگاه ها ذوب می شود قاعدتا باید توسط کوره های برقی این عملیات انجام شده و درحین پروسه ذوب کردن مرتبا طلا هم زده شود تا قطعاتی تولید شود که عیار آن در تمامی قسمت های آن به صورت یکسان باشد . اما بدلیل انجام این عمل به صورت سنتی در کارگاه ها قطعات طلای آب شده بوجود آمده دارای عیار های متفاوت در قسمت های متفاوت هستند و حتی یک قطعه طلا می تواند تا چند عیار مختلف داشته باشد (در مواردی نادر حتی قطعه ای طلا با پنج عیار مختلف نیزدیده شده است.)
دلیل دوم تناقض که کاملا نشأت گرفته از مشکل اول است مربوط به ری گیری ها می شود که فقط از یک قسمت از قطعات طلای آب شده رسیده به آنها نمونه کوچکی برداشت کرده و اقدام به ری گیری از آن می نمایند که با توجه به یکنواخت نبودن عیار طلا در کل قطعه باعث بوجود آمدن تناقض میشود.مشکل دیگر از استفاده از دستگاه های سنتی بوجود می آید . بصورت استاندارد باید از روش کوپلاسیون جهت انجام ری گیری استفاده کرد.هم اکنون در کارخانه "پارس آلتون" از چند نقطه مختلف یک قطعه طلا نمونه برداری شده و پس از مخلوط کردن این نمونه ها از طریق کوپلاسیون اقدام به ری گیری می نمایند . این ری گیری با معیار های جهانی کاملا منطبق بوده و هر جای دیگر دنیا نیز جهت ری گیری آن قطعه مراجعه شود همان عیاری که توسط آزمایشگاه پارس آلتون سنجیده شده است را ارائه خواهند نمود.در ضمن مطابق ری گیری انجام شده از طریق کوپلاسیون تا دو رقم اعشار نیز می توان عیار طلا را سنجید که کلا در عرف بازار تهران این دو رقم اعشار روند می شود. با توجه به قیمت رو به افزایش طلا همین ارقام کوچک در مقادیر بزرگ می تواند تفاوت های بسیار زیادی را بوجود آورد.به طور کلی عدم رعایت استاندارد در ری گیری و استفاده از روشهای سنتی در ذوب و ری گیری طلا معضل اصلی بازار طلای کنونی است .. این توضیحات برگرفته از آموزشگاه جواهر سازی است .

هنر و روشهای طلا و جواهر سازی 2

برای ساختن قالب لاستیکی نیاز به وسایلی می باشد که عبارت است از:
1:قاب قالب 4:زیر پایه
2:لاستیک قالب 5:بنزین
3:تیغه و کارد قالب 6:میله برنجی

مدل جواهر برای قالب لاستیکی می تواند از طلا و یا نقره یا مس و نقره یا مس و برنج یا پلاتین باشد و مدل قالب لاستیکی بایدحدود 10% بزرگتر باشد تا بعد از قالب گیری نهایی فلز امکان جمع شوی و تغییر ابعاد فلز مذاب وجود دارد .
برای این کار از روکش رودیوم بر روی مدل استفاده می کنند و بعد اماده کردن مدل را به پایه ها لحیم می کنند و سپس زیر پایه ان را در روی ورقه لاستیکی قرار می دهندکه هنگام کار کردن تا قالب لاستیکی کثیف نشود .و بعد ورقه لاستیکی را روی مدل و قالب قرار میدهند تا قالب لاستیکی اماده پخت باشد ومقدار وضخامت لاستیک مورد نیاز در قاب قالب لاستیکی باید طوری باشدکه با فشار پرس و حرارت ان تمام زوایا و گوشه و کنار قاب و مدل را لاستیک فرا گیرد که با این کار یک قالب دقیق لاستیکی ایجاد می شود و در مواردی می توان از پودر جدا کننده برای جدا شدن راحت مدل جواهراز حفره قالب لاستیکی استفاده کرد. بعد از قرار دادن قالب لاستیکی داخل پرس پخت,قالب باید شکل هماهنگ و میزان داشته باشد و حرارت یک نواختی واردشود که لاستیک داخل قاب پخته شود وقتی که لاستیک خام پخته شود قاب را از داخل دستگاه پرس پخت خارج کرد وان را درون ظرف اب می اندازند تا خنک شود .
بعد قالب لاستیکی را از درون قاب الومینیومی خارج میکنند و لاستیک یک تکه قالب را به دو نیمه مساوی برش می زنند و با چهار چفت نری و مادگی انجام میدهند از روش ساخت قالبهای مایع نیز که ترکیب مایع شفاف را دارد استفاده
می کنند و مدل جواهر و پایه و زیر پایه را داخل فلاسک که متشکل از دو قطعه شیشه ای که قطعه آلومینیومی خمیده شکل uمانندی در بر می گیرد گذاشته میشود وبعد از ریختن مایع شفاف شیری رنگ به داخل فلاسک ان را درون کوره الکتریکی قرار میدهند وبرای مدت 45 دقیقه با حرارتی حدود 350 درجه فارانهایت گرما میدهند تا تبدیل یک قالب لاستیکی شفاف شود و بعد از خنک شدن قالب را برش میدهند بعد از اماده شدن قالب لاستیکی تزریق میشود و بعد از خارج کردن مدل توسط دستگاه گریز از مرکز موم به داخل قالب تزریق می شود بعد ازدراوردن مدل مومی از قالب لاستیکی ان را سپس ان را به مایه قالب ترکیبی از سنگ گچ و کریستوبالیت وسیلیس و جینسیوم است و بعد از ریختن مایع ابکی
(دوغ اب)در فلاسک باید ان را هوا گیری کرد و باید فلاسک را تکان داد تا مایه قالب تمامی قسمت مدل مومی را در بر بگیرد و بعد از اینکه مایه قالب خشک شد زیر پایه لاستیکی را از قسمت قالب جدا کرده و قالب اماده ریختن فلز مذاب طلا و نقره می باشد مومهای ریخته گری و کاربرد ان ها در طلا سازی مومهای ریخته گری در هنر طلا وجواهر سازی ترکیبی ازمومهای طبیعی مانند موم های کار نوبا(سخت)ومومهای کاندیلا(سخت)و موم زنبور عسل(نرم)و مومها نرم(پارافین)است.در هنر ریخته گری طلا و جوا هر از موم های معدنی مانند مونتان (سخت)و مومها ی مصنوعی مانند میکر کریساتالاین و پلاستیکی(پولی اتیلن ) نرم استفاده می نمایند.مومهائی که در ریخته گری به کار برده می شوند باید کیفیت خوبی داشته با شندتا شکلی که به انها می دهند را حفظ کنند و بعد از انکه توسط مواد گچی قالب گیری شد بر اثر حرارت دیدن به راحتی سوخته و هیچ اثرو خا کستری از خود در حفره باقی نگذارند.موم های تزریقی ریخته گری باید خصوصیات مشخصی داشته باشند که عبارتنداز1.سطح ذوب پایین داشته باشند2.در حالتی که مذاب هستند به راحتی سیال شوند وجریان پیدا کنند3.سخت شدن و سرد شدن انها به راحتی صورت بپذیرد4.از طریق الکترو استا نیکلی (جذب و دفعبارهای الکتریکی)جذب لاستیک شوند مومهای ریخته گری در درجه های نرمی و سختی و رنگهای مختلف موجود می باشند که درجه حرارت ریخته گری یک موم تزریقی مناسب باید بین 145 تا 165 فارنهایت باشد.برای کسب الگو مومی از مدل اصلی موم توسط تزریق کننده و یا ماشین گریز از مرکز به داخل قالب تزریق می شود که بعد از چند دقیقه سخت می شود . این توضیحات برگرفته از آموزشگاه جواهر سازی است .

در روش گریز از مرکزمی توان موم را در یک ملاقه بوته ذوب فلز یا ظرف برقی ذوب کردو با سرعت به داخل بوته ماشین گریز از مرکز ریخت و با حرکت کردن بازوی ماشین که سرعت چرخش دارد با نیروی فشار گریز از مرکز به داخل قالب وارد شود. از این طریق می توان الگوهای مومی دقیق تر وپیچیده تریرا تولید کرد.لازم به توضیح است که در روشگریز از مرکز اگر موم حرارت بیشتری ببیند به داخل حفره قالب لاستیکی خواهد چسبیدو مشکل ایجاد خواهد کردو می توان برای جلو گیری از چسبیدن پودر بچه به قالب شود و این کار را با قلمو می توان انجام داد.می توان با روش دیگری قالب لاستیکی را با مخلوطی از روغن کرچک والکل که به طور مساوی باشند و مخلوط شده باشند چرب نمود و از اسپری سیلیکون نیز استفاده می کنندکه کیفیت عالی در جدا شدن موم از قالب را دارد.بعد از خارج شدن مدل مومی از قالب لاستیکی امکان دارد که مدل را با استفاده از کارد تیغه ای و تراشیدن اضافه های ان یا گذاشتن موم بر روی قسمتهای اصلاح و تعمیر کرد و از پارافیین برای جلا کاری الگو های مومی استفاده می کنند و برای شکل بخشی موم ها از دستگاه برقی با تنظیم حرارتی و سوزن برقی موم و ابزا هایشکل دهی موم استفاده می کنند.جواهر سازان و ریخته گران طلا از ابزارهای دندان سازی و کنده کاری ظریف چوب برای حکاکی و فرم دهی موم استفاده بهینه می کنند