مقاله طرح توجیهی ظروف یکبار مصرف گیاهی

هدف از اجرای این طرح توجیهی ، احداث واحدی برای تولید انواع ظروف تجزیه پذیر و ظروف یکبار مصرف گیاهی است.
در حالی که استفاده از پلاستیک ها در بسته بندی انواع مواد غذایی در حال حاضر رو به فزونی است و گرایش مردم به سمت ظروف یک بار مصرف افزایش یافته، متخصصان و کارشناسان ذیربط تاکید می کنند ظروف یک بار مصرف که از منابع نفتی تولید می شوند، برای سلامت بدن مضر است این در حالی است که موسسات بهداشتی در تمام دنیا استفاده از ظروف یک بار مصرف را به جای استفاده از ظروف چند بار مصرف در مدارس، بیمارستان ها، رستوران ها و ادارات مفید می دانند.این گرایش روزافزون موجب شده در کشور ما به دلیل ذات ارزان تکنولوژی تبدیل مواد پلاستیکی و بازیافتی به ظروف یک بار مصرف، مراکزی در نقاط مختلف، انباری ها، زیرپله ای ها و... بدون نظارت سازمان های متولی شکل بگیرند و زباله های پلاستیکی را به ظروف یک بار مصرف تبدیل کند.این در حالی است که معضل پراکنش زباله های پلاستیکی در جای جای کشور هم یکی از معضلات زیست محیطی است که به گفته کارشناسان این ظروف تا چندین سال در خاک می مانند و تخریب ناپذیرند. از مشکل زیست محیطی ظروف یک بار مصرف پلاستیکی که بگذریم، تلاقی مواد غذایی با مواد پلاستیکی به ایمنی، سلامت و حتی طعم غذا لطمه وارد می کند.
  هنگامی که غذای داغ در ظروف پلاستیکی شفاف، رنگی و حتی فومی ریخته می شود، بسیاری از گونه های سمی پلاستیکی به داخل مواد غذایی رخنه می کند و مواد سمی وارد غذا می شود. برخلاف تصور عموم ظروف یک بار مصرف اسفنجی (فومی) مواد اسیدی را بیشتر به داخل خود می کشد و این ظروف بعد از ریختن مواد غذایی داغ، اسیدی و چرب به تدریج طی زمان دچار کاهش وزن می شوند و در واقع مواد سمی به غذا وارد و سپس در بافت چربی بدن ذخیره می شود و کم کم به یک ماده سرطان زا تبدیل خواهد شد. مواد سمی تجمع یافته در بافت چربی بدن بتدریج موجب خستگی، عصبیت، بی خوابی، کم شدن پلاکت ها و گلوبین، غیرعادی شدن کروموزوم ها و شیوع انواع سرطان ها خواهد شد. بتازگی اتفاق دیگری که در تولید ظروف یک بار مصرف افتاده، رنگی کردن این ظروف است که علاوه بر انتقال مواد تشکیل دهنده پلاستیک، سایر مواد افزودنی شیمیایی را هم به داخل غذا وارد می کند و اثرات سوء بیشتری بر سلامت مردم دارد.
اکنون در بیشتر کشور‌ها از ظروف پلی‌استایرنی به‌صورت محدود استفاده می‌شود و ظروف یک‌بار مصرف بیوپلیمری، کاغذی و در نهایت پلی‌پروپیلنی جایگزین این ظروف شده‌اند.این مطلب برگرفته از سایت لیوان کاغذی است .
پروپیلن مونومر تشکیل دهنده پلی‌پروپیلن ترکیبی خطی است که درصورتی که در اثر شرایط خاصی از این پلیمر آزاد شود در مقایسه با استارن تاثیرات منفی کمتری روی سلامت مصرف‌کنندگان به جا می‌گذارد.
کار روی پلیمرهای گیاهی از سال 1970 و در زمان بحران نفت آغاز شد. در آن زمان کشورهای پیشرفته از جمله آمریکا، به فکر تولید موادی جهت صنایع بسته بندی افتادند که وابسته به مواد نفتی و فسیلی نباشند بنابراین پلیمرهای گیاهی با ترکیباتی چون سیب زمینی، ذرت و گندم را مورد آزمایش قرار دادند. این پلیمرهای هیدروکربنی دارای خواص ضعیف پلیمری هستند که با تغییر و اصلاح آنها می‌توان به شرایط پلیمرهای نفتی رسید.ظروف یک بار مصرف بیوپلیمری با پایه گیاهی، قدمت زیادی ندارند اما اکنون استفاده از آنها در سطح آمریکا و اروپا و حتی آسیا به سرعت در حال گسترش است.
تعریف : واژه زیست تخریب‌پذیر به معنی موادی است که به سادگی توسط فعالیت موجودات زنده به زیر واحدهای سازنده خود تجزیه شده و بنابراین در محیط باقی نمی‌مانند. استانداردهای متعددی برای تعیین زیست تخریب‌پذیری یک محصول وجود دارد که عمدتاً به تجزیه 60 تا 90 درصد از محصول در مدت دو تا شش ماه محدود می‌گردد.
تولید پلاستیک‌ها با استفاده از منابع ‌طبیعی مختلف، باعث سهولت تجزیه آنها توسط تجزیه کنندگان طبیعی می‌گردد. برای این منظور و با هدف داشتن صنعتی در خدمت توسعه پایدار و حفظ زیست  بوم‌های طبیعی، تولید نسل جدیدی از مواد ‌اولیه مورد نیاز صنعت بر اساس فرآیندهای طبیعی در دستورکار بسیاری از کشورهای پیشرفته قرار گرفته است.
در این بین ، تولید پلیمرهای زیستی جایگاه خاصی دارند . تولید اینگونه پلیمرها توسط طیف وسیعی از موجودات زنده مثل گیاهان ، جانوران و باکتری ها صورت می گیرد . چون این مواد اساس طبیعی دارند، بنابراین توسط سایر موجودات نیز مورد مصرف قرار می گیرند .
برای بهره برداری از پلیمرهای گیاهی در صنعت دو موضوع باید مورد توجه قرارگیرد :
الف : دید محیط زیستی : این مواد باید سریعاً در محیط مورد تجزیه قرار گیرند ،بافت خاک را برهم نزنند و براحتی با برنامه های مدیریت زباله و بازیافت مواد از محیط خارج شوند .
دید صنعتی : این مواد باید خصوصیات مورد انتظار صنعت را از جمله دوام و کارایی را داشته باشند و از همه مهمتر ، پس از برابری یا بهبود کیفیت نسبت به مواد معمول ، قیمت تمام شده مناسبی داشته باشند . بنابراین تولید پلیمرهای تجدید شونده با بهره برداری از کشاورزی ، یکی از روش های تولید صنعتی پایدار برای منظور دو روش اصلی می باشد.
ویژگی بارز پلیمر گیاهی این است که در محیط های مختلف در مدت زمان فوق العاده کوتاهی تجزیه می شود . به همین سبب دولت بخشنامه ای به تازگی دستگاه های دولتی را ملزم به استفاده از ظروف یکبار مصرف گیاهی پوسیدنی نموده و این موضوع بازار مصرف گسترده ای را برای تولید کنندگان این محصول بوجود آورده، به نوعی که در حال حاضر بازار مصرف این نوع محصول با نوعی کمبود عرضه مواجه است.