از ظروف پلاستیکی با احتیاط استفاده کنید

مسئولان و کارشناسان، بارها نسبت به استفاده درست از ظروف یک‌بار مصرف هشدار داده‌اند؛ با وجود این، استفاده از این نوع ظروف روز به روز افزایش یافته و طبیعتا با افزایش تولید و مصرف آن، احتمال خطا، چه از سوی تولیدکنندگان و چه مصرف‌کنندگان افزایش می یابد.نکته‌ای که کارشناسان به تازگی نسبت به آن هشدار می‌دهند این است که در ایران پلی‌اتیلن‌‌ها یا پی‌وی‌سی‌های استاندارد (food grade)  برای بسته‌بندی مواد غذایی و بهداشتی تولید نمی‌شود و از نوع صنعتی این مواد، بدون توجه به مضراتشان، در صنایع غذایی و بهداشتی استفاده می‌شود.در شرایطی که در تمام دنیا استفاده از پی‌وی‌سی‌ صنعتی برای مصارف غذایی و بسته‌بندی به طور کامل منسوخ شده است و حتی اخیرا برای لوازم منزل و اسباب‌بازی نیز این محدودیت در جهان به وجود آمده، به گفته کارشناسان، در ایران  به ‌رغم نظارت وزارت بهداشت، همچنان به دلیل صرفه‌های اقتصادی، گروهی از تولیدکنندگان همچنان از موادی استفاده می‌کنند که تاثیر آنها بر سلامت مردم در درازمدت آشکار می‌شود.اکبر رحمانی،‌ کارشناس بهداشت محیط ضمن اشاره به این که تنها دلیل تولید این مواد، حمایت از تولید‌کنندگان داخلی است، به همشهری می‌گوید: صاحبان صنایع بهداشتی و غذایی کشور به هزینه کمتر ظروف تولیدی با این نوع پی‌وی‌سی توجه دارند، در حالی‌که به تاکید کشورهای پیشرفته بر مصرف مواد  food grade و رنگ‌های مورد مصرف در ظروف پی‌وی‌سی توجهی نمی‌کنند.این مطلب برگرفته از سایت لیوان کاغذی است .

ناظری وجود ندارد!

ظروف یک‌بار مصرف در ایران حاوی پلیمرهایی هستند که وقتی گرما می‌خورند، رادیکال آزاد تولید می‌کنند. رحمانی در این مورد می‌گوید: علاوه این که تولید این ظروف در کشور استاندارد نیست و هیچ نظارتی روی تولید آن‌ها نمی‌شود، مواد افزودنی موجود در آن‌ها هم به هیچ وجه کنترل نمی‌شود و متخصصان شیمی به هیچ عنوان روی تولید این ظروف نظارت ندارند.

غیر‌واگیر‌ها با اهمیت‌ترند

اما با وجود این که به عقیده‌ عده‌ای از متخصصان، استفاده از ظروف یک‌بار مصرف از بروز و شیوع بیماری‌های عفونی جلوگیری می‌کنند، کارشناسان شیمی و بهداشت محیط ، نظر کاملا مخالفی دارند. رحمانی در این باره می‌گوید: شاید این ظروف از بروز بیماری‌های عفونی جلوگیری ‌کنند، چون با یک بار مصرف دور انداخته می‌شوند، ولی باید توجه داشت که پی‌وی‌سی‌ هم منجر به بروز انواع اختلالات گوارشی و ریوی، علاوه بر سرطان و سایر بیماری‌های غیر‌واگیر می‌شود. اهمیت این موضوع هم زمانی روشن‌تر می‌شود که بدانیم ما برای بیماران سرطانی و گوارشی هزینه‌های بالایی صرف می‌کنیم، ولی برای بیماری‌های واگیر‌داری که قابل کنترل است، مثل تب روده و حصبه، احتیاج به صرف هزینه‌های بالایی نداریم.به عقیده وی معمولا بیماری‌های ناشی از این ظروف دیر تشخیص داده می‌شوند و حتی در صورت تشخیص به راحتی درمان‌پذیر نیستند، چون مواد شیمیایی روی بدن، انواع و اقسام تاثیرات را دارند. علاوه بر این به عقیده کارشناسان بهداشت محیط در ساخت ظروف یک‌بار مصرف، به منظور جلوگیری از شکنندگی ظروف، از مواد پلاستیکی لایزر استفاده می‌شود. بنابراین اگر درون این ظروف آب جوش یا غذای داغ مانند آش ریخته شود، این مواد حل شده، وارد بدن می‌شوند و به دلیل داشتن ترکیبات خاص، منجر به بروز سرطان‌های مختلف می‌شوند. البته کارشناسان اذعان می‌کنند که این خاصیت به خصوص در مورد ظروف یک‌بار مصرف شفاف که درصد بالاتری از مواد سرطان‌زا را دارا هستند و در جامعه کاربرد بیشتری هم دارند، بسیار حائز اهمیت است.در عین حال علاوه بر انواع پلاستیک‌هایی که به عنوان ظروف یک‌بار مصرف در سرو چای یا غذا مورد استفاده قرار می‌گیرند، دسته‌ای دیگر از این مواد به عنوان ظروف آشپزخانه، ظروف نگهداری غذا در یخچال، ظروف بسته‌بندی مواد غذایی به خصوص لبنیات مانند ماست و پنیر و همچنین بطری‌های آب معدنی استفاده می‌شوند که استفاده از این ظروف نیز مستلزم رعایت نکات ایمنی خاصی است.دکتر کشاورز، متخصص تغذیه، در این زمینه می‌گوید: به طور کلی پلاستیک‌ها، پلیمرهایی هستند که از سنتز مواد اولیه‌ای به نام مونومر تهیه می‌شوند. مونومرها موادی سمی و برای سلامت انسان مضر هستند؛ در حالی که پلیمرها خنثی هستند و مشکلی ندارند. اما اشکال کار اینجاست که معمولاً در فرایند تهیه پلیمرها، مقداری مونومر باقی می‌ماند. کشاورز می‌گوید: اگر این فرآیند، اصولی و مطابق استانداردهای لازم صورت گرفته باشد، مشکلی برای سلامت افراد به وجود نمی‌آورد. برای همین در استفاده از پلاستیک‌ها به عنوان ظروف غذا باید بسیار محتاط بود و در ضمن به هر نوع پلاستیکی نباید مجوز بسته‌بندی مواد غذایی داده شود.

در میان تمام انواع ظروف یک‌بار مصرف، شاید بتوانیم از بطری‌های آب آشامیدنی به عنوان پرمصرف‌ترین انواع این ظروف نام ببریم. بطری‌هایی که حتی اگر حاوی آب معدنی نباشند، به طور مرتب از آب شهری پر می‌شوند و درون یخچال قرار می‌گیرند تا آب خنک مصرفی خانواده را تامین کنند. دکتر کشاورز در زمینه استفاده از این بطری‌ها می‌گوید: معمولا جنس این بطری‌ها از ‌پی‌وی‌سی است که مشکلی هم برای سلامت انسان به وجود نمی‌آورد، اما اگر آب بیش از 6 ماه در این ظروف نگهداری شود، آلوده می‌شود. بنابراین خانواده‌ها باید از استفاده مکرر این ظروف برای نگهداری آب در یخچال خودداری کنند.

چرخه ناسالم بازیافت

با این حال عوارض ظروف یک‌بار مصرف تنها به سلامت انسان ختم نمی‌شوند، چون به عقیده کارشناسان برگشت‌پذیری این ظروف به محیط بین 100تا 200 سال است و از همه مهم تر، این مواد دوباره بازیافت می‌شوند. رحمانی با اشاره به این که چرخه بازیافت نیز در کشور ما چرخه سالمی نیست، خاطرنشان می‌کند: علاوه بر این، همین مواد بازیافت شده باعث بروز انواع بیماری‌های دیگر می‌شوند،در حالی‌که خیلی از مردم در هنگام استفاده از این مواد بازیافتی از عوارض آن‌ها کاملا بی‌خبرند. وی با بیان این که البته پی‌وی‌سی‌های استاندارد در ظروف یک‌بار مصرفی که داخل هواپیما در دسترس مردم قرار می‌گیرند، بی‌ضرر هستند، توضیح می‌دهد: این ظروف به صورت فوم هستند، ولی آنقدر هزینه‌هایشان بالا ست که باز هم تولید همان ظروف غیر استاندارد ترجیح داده می‌شود، در حالی‌که در ساخت همین ظروف غیر استاندارد هم حتی یک متخصص تغذیه و یا یک کارشناس شیمی وجود ندارد. این کارشناس بهداشت محیط با تاکید بر این که بسته‌بندی مواد غذایی سرد با این ظروف چون حرارتی نمی‌بینند، مشکلی ایجاد نمی‌کنند، می‌گوید: اما این ظروف گاهی آنقدر داغ می‌شوند که ماده غذایی در آن‌ها حالت ظرف را به خود می‌گیرد، بخصوص در مراسم و عزاداری‌ها. وی خاطرنشان می‌کند: یکی از دلایلی که سرطان در گذشته اینقدر سر زبان‌ها نبود و حالا  اینقدر شایع است، به خاطر همین مواد شیمیایی است. متاسفانه مسئولان توجه ندارند که هزینه‌های سلامت مردم، مقدم برهزینه‌های تولید ظروف استاندارد است، چون حاضرند سالانه میلیاردها دلار دارو وارد کنند، ولی برای استاندارد کردن تولیداتشان هزینه اضافی تقبل نمی‌کنند.

تاثیر ظروف استیل، تفلون و ... بر غذا

در مطلب قبلی در مورد تاثیر ظروف آلومینیومی و مسی بر کیفیت غذا، در حین پخت یا نگهداری آن برایتان صحبت کردیم. حال تاثیر سایر ظروف را برایتان می گوییم.

1- ظروف استیل:

این ظروف از ترکیب آهن و فلزات دیگر ساخته شده اند و بسیار با دوام و در مقابل فرسودگی مقاوم اند. این ظروف حاوی کروم، نیکل، مولیبدن و تیتانیوم هستند که به ظرف حالت سختی می دهند و آن را در مقابل آسیب ناشی از حرارت بالا، خراشیده شدن و ساییده شدن مقاوم می سازند.ظروف استیل حرارت را به طور یکنواخت منتقل نمی کنند و غذا را باید مرتب در آنها هم زد تا یکنواخت حرارت ببیند. برای انتقال بهتر گرما به ته بیشتر این ظروف لایه آلومینیومی یا مسی می دهند. تولید کنندگان این ظروف هشدار می دهند که غذاهای اسیدی(مثل گوشت ،گوجه فرنگی،آلو ،چغندر و ...) و نمکی برای مدت طولانی در ظروف استیل نگهداری نشوند. این مطلب برگرفته از سایت لیوان کاغذی است .

2- ظروف نچسب:

اگر چه پوشش این ظروف با خراشیدن یا سائیدن کنده می شود، ولی سازمان غذا و دارو تائید کرده که این ذرات بدون تغییر از بدن عبور می کنند و دفع می شوند و خطری برای سلامتی ندارند.ظروف نچسب تنها وقتی مضر می شوند که تا دمای بالاتر از 350 درجه ی سانتیگراد یا 650 درجه ی فارنهایت حرارت داده شوند. این هنگامی رخ می دهد که یک ماهیتابه خالی روی شعله گذاشته شده است. در این حالت لایه ی نچسب، دودی آزاد می کند که سمی و آزاردهنده است. البته از دودی که روغن های معمولی روی حرارت ایجاد می کنند، کمتر سمی است.

3- ظروف ملامین:

این ظروف باید دارای مهر استاندارد باشد، در غیر این صورت ممکن است از کربنات کلسیم در تهیه آن استفاده شده باشد که کاملا خطرناک است. ظروف ملامینی تقلبی اغلب سبک می باشند. جهت براق نمودن ظروف ملامین از پوشش گلیزر استفاده می شود که در صورت مناسب نبودن یا استفاده طولانی مدت، ممکن است آسیب ببیند.

4- ظروف پیرکس:

بسیاری از ظروف پیرکس مخصوص مایکروویو هستند و می توانند بدون خطر در مایکروویو به کار برده شوند. بعضی حتی روی گاز هم می توانند گذاشته شوند. با این وجود باید از تماس مستقیم این ظروف با المنت های برقی و حرارت مستقیم خیلی زیاد اجتناب کرد. ظروف پیرکس حرارت را به خوبی، ولی به طور غیر یکنواخت منتقل می کنند. این ظروف برای پخت و پز در فر و نگهداری مواد غذایی مناسب اند، با غذاهای اسیدی واکنش نمی دهند و تمام انواع غذاها را می توان به شکل بی خطر در آنها پخت. اما برای استفاده روی گاز، باید مرتب غذا را در آن هم زد تا حرارت یکنواخت منتقل شود.

5- ظروف یک بار مصرف:

در هنگام استفاده از ظروف یک بار مصرف باید به علامت اختصاری که در کف ظرف حک شده است، توجه کرد:

استفاده از ظروف پلی اتیلنی (PE) و پروپیلینی(PP) که به رنگ سفید می باشند و عمدتا برای بسته بندی و نگهداری محصولات لبنی، روغن و سرکه به کار می روند، برای مواد غذایی گرم و مرطوب بلامانع است.

استفاده از ظروف پلی استایرنی فوم دار (EPS) و ظروف پلی استایرنی سفید رنگ (HIPS) برای مواد غذایی گرم و مرطوب مشکلی ایجاد نمی کند، ولی برای نگهداری مواد غذایی داغ مثلا با دمای 140 درجه ی سانتیگراد نامناسب است.

استفاده از ظروف پلی استایرنی شفاف(GPPS) تنها برای نوشیدنی های سرد مناسب است و برای مواد غذایی داغ مثل چای و قهوه مناسب نمی باشد.

تاثیر ظروف آلومینیومی و مسی بر کیفیت غذا

بعضی از موادی که در تهیه ظروف مواد غذایی به کار برده شده اند می توانند در حین پخت و پز وارد غذا شوند و اثراتی را به دنبال داشته باشند.در اینجا انواع ظروف مواد غذایی و تاثیر آنها در پخت و پز مواد غذایی را برایتان می گوییم.

1- ظروف آلومینیومی :

ظروف آلومینیومی سبک هستند و به خوبی گرما را انتقال می دهند. بیشتر از نیمی از ظروف پخت و پز که امروزه به کار برده می شوند، آلومینیومی هستند.بعضی شواهد حاکی از آن است که آلومینیوم در درازمدت باعث بیماری آلزایمر  می شود که البته این رابطه هنوز کاملا به اثبات نرسیده است.بعضی نظریه ها نیز مطرح است که جوش آوردن آب در کتری های آلومینیومی می تواند باعث بروز بیماری هایی همچون زخم معده،  کولیت، خشکی دهان، یبوست  و تغییر رنگ زبان شود.افرادی که هرروز از ظروف آلومینیومی پوشش داده نشده برای پخت و پز و نگهداری مواد غذایی استفاده می کنند، تقریبا 5/3 میلی گرم آلومینیوم در روز وارد بدن خود می کنند. هر چه غذا بیشتر در این ظروف پخته یا نگهداری شود، مقدار آلومینیوم وارد شده به آن بیشترمی شود. البته سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که بزرگسالان می توانند بیشتر از 50 میلی گرم آلومینیوم را در روز بدون هیچ ضرری دریافت کنند. زیرا بسیاری از داروهای معمول حاوی آلومینیوم هستند، مثلا یک عدد قرص آنتی اسید حاوی 50 میلی گرم و یک قرص آسپیرین حاوی 20-10 میلی گرم آلومینیوم است.سبزیجات برگی شکل و غذاهای اسیدی یا نمکی همچون گوجه فرنگی، مرکبات و ریواس اگر در ظروف آلومینیومی قرار داده شوند، بیشترین آلومینیوم را به خود جذب می کنند و باعث می شوند آلومینیوم به مقدار زیاد وارد غذا شود. همچنین باعث می شوند روی این ظروف حالت سوراخ سوراخ بگیرد. بنابراین پختن این مواد در ظروف آلومینیومی توصیه نمی شود.برای جلوگیری از وارد شدن آلومینیوم به غذا، از نگهداری مواد غذایی در ظروف آلومینیومی پوشش داده نشده باید اجتناب کرد. در بعضی مناطق، آب حاوی مواد معدنی و قلیا بوده که ممکن است روی سطح ظروف آلومینیومی رسوب کند. پختن غذاهای اسیدی، نمکی یا قلیایی در ظروف آلومینیومی می تواند باعث سیاه شدن این ظروف شود، البته تغییر رنگ و لکه دار شدن این ظروف روی کیفیت پخت غذا تاثیری ندارد. برای برطرف کردن رنگ یا لکه، غوطه ور کردن ظرف در محلول آب و آب لیمو یا سرکه مفید است. این مطلب برگرفته از سایت لیوان کاغذی است .

2- ظروف مسی :

مس گرما را به خوبی هدایت می کند و با آن به راحتی می توان دمای پخت و پز را کنترل کرد. تنها با دادن حرارت کم تا متوسط می توان بهترین نتیجه را از آن گرفت. ظروف برنجی هم از مس و روی ساخته شده اند که کمتر به کار می روند.مقادیر اندک مس برای سلامتی مفید است، ولی مقادیر زیاد آن می تواند مسمومیت زا باشد. مس با غذاهای اسیدی واکنش می دهد و به این خاطر ظروف مسی را معمولا با لایه ای از یک فلز دیگرمثل قلع یا استیل یا نیکل می پوشانند تا از ورود مس به غذا جلوگیری شود. این لایه در هنگام پخت و پز به مقدار کم در غذا حل می شود، به خصوص اگر غذاهای اسیدی برای مدت طولانی در این ظروف پخته یا نگهداری شوند. لذا از پختن غذاهای اسیدی در ظروف مسی پوشش داده نشده باید اجتناب کرد.همچنین با خراشیدن یا ساییدن این ظروف در هنگام شست و شو، لایه پوششی محافظ از بین می رود. از خراشیدن این ظروف باید خودداری نمود و در ظروفی که لایه پوششی آنها از بین رفته نباید پخت و پز کرد. سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد مصرف ظروف مسی بدون پوشش هشدار داده است، زیرا این فلز هنگامی که در مقادیر زیاد وارد غذا می شود باعث تهوع، استفراغ و اسهال می شود.

تاثیرظروف سفالی برای غذا

همچنان دود از کنده بلند می‌شود

قدیمی‌ترین ظروف سفالی که باستان شناسان موفق به یافتن آنها شده‌اند، مربوط به هزاره دهم پیش از میلاد و از محدوده بین‌النهرین است. این مسئله نشان می‌دهد که وقتی انسان‌های اولیه از خوردن غذا در ظرف سنگی و چوبی به تنگ آمدند، به سفال روی آوردند. قدیمی‌ترین ظرف سفال ایرانی نیز مربوط به 8 هزار سال پیش از میلاد است که در روستای گنج‌دره در حوالی کرمانشاه پیدا شده‌است. به هر حال ظروف سفالی را می‌توان قدیمی‌ترین ظروف غذاخوری نامید که البته این قدمت باعث فراموشی آنها نشده است و هنوز هم به دو شکل سنتی سفال و سرامیک استفاده می‌شوند. این مطلب برگرفته از سایت لیوان کاغذی است .

ظروف سرامیکی:

سفالی که لعاب می‌خورد و مجدداً پخته می‌شود به سرامیک تبدیل می‌شود.امروزه ظروف سرامیکی معمولاً به عنوان ظروف غذاخوری استفاده می‌شوند و ظروف سفالی بیشتر جنبه تزئینی دارند، چون سفال اگر لعاب نداشته باشد چربی و رطوبت را پس می‌دهد.

تهیه ظروف سرامیکی:

برای تهیه این ظروف معمولاً از خاک کائولن به عنوان ماده اولیه به همراه مقداری کاه و شن به عنوان چسب استفاده می‌شود. این مواد با آب مخلوط می‌شوند و گل حاصل به شکل ظرف مورد نظر در می‌آید و سپس در کوره‌ای با حرارت حدود 800 درجه به مدت 8 ساعت عملیات پخت صورت می‌گیرد. سپس کوره خاموش می‌شود و ظروف شب تا صبح همانجا می‌مانند و به آرامی خنک می‌شوند. بعد از این مرحله با کمک اکسیدهای رنگی فلزات آهن و آلومینیوم و مس و سرب، لعاب بر روی ظرف قرار می‌گیرد و مجدداً عملیات پخت تکرار می‌شود. ظرفی که به این ترتیب تهیه شده است، چون در درجه حرارت 800 درجه پخته شده، توان تحمل حرارت بالایی دارد، به طوری که بعضی از ظروف سرامیک را می‌توان در ماکروفر استفاده کرد. همچنین این ظروف تحمل شعله ملایم را نیز دارند.

خطرات ظروف سفالی:

کارشناسان هشدار می‌دهند در استفاده از ظروف سفالی و سرامیک باید از استفاده از ظروف آبی‌رنگ به‌عنوان ظروف غذاخوری پرهیز کرد، چون این ظروف دارای ترکیبات سربی هستند و احتمال بروز مسمومیت غذایی را ایجاد می‌کنند. غیر از این، در مذمت ظروف سرامیک و خطرات آن برای سلامت، هیچ مطلب دیگری نمی‌توانید پیدا کنید، اگرچه از محاسن این ظروف می‌توان به سبک بودن و قیمت کمترشان نسبت به ظروف چینی و کریستال اشاره کرد.

واقعیتهای جالب در باره اژدهای چینی

در بیشتر داستان های غربی، اژدها موجودی شرور وخطرناک هستند که با بیرون دادن آتش از دهان شهرها و دهکده ها را ویران می‌سازد ولی در چین، موضوع به کلی متفاوت است. در فرهنگ چینی، اژدها مظهر قدرت و برکت است برای مثال می‌تواند در دوره خشکسالی برای مردم طلب باران کند. این مطلب برگرفته از سایت تور قبرس شمالی است .

•     اژدهای چینی در زندگی واقعی وجود ندارد، هیچ مدرکی برای اثبات این که آن ها موجودات واقعی هستند، در دست نیست.

•     اژدهای چینی یکی از دوازده نشانۀ زودیاک چینی است. (یا: یکی از دوازده منطقه دائره البروج چینی است.)

•    امپراطوران در چین باستان فرزندان اژدها خوانده می شدند و در آن دوران مردم عادی حق نداشتند چیزهایی داشته باشند که بررویشان تصویر اژدها نقش بسته باشد.

•     اژدهای چینی، نماد خوش شانسی، برکت، قدرت و نجابت است نه نماد هیولا آنگونه که در داستان های غربی به تصویر کشیده می شود.

•     برخی افراد قدرتمند مایلند تصویر اژدها را به عنوان نماد قدرت بر بازو، ران، پشت و سینه خود خالکوبی کنند ولی آنها معمولا چندان افراد سهل گیر و ملایمی به شمار نمی‌آیند.

•    بیشتر اژدهاهای چینی بدنی دراز، مثل مار و چنگال های تیز مثل شاهین دارند نه مثل دایناسور.

•    اژدهای چینی بال ندارد ولی می‌تواند در آسمان پرواز کند.

•    اژدهای چینی از دهانش آتش نمی‌‌بارد ولی می‌تواند باران را فرابخواند.

•    اژدهای چینی در اعماق دریاها، رودخانه ها، دریاچه ها یا هر محیط آبی دیگری زندگی می‌کند.

•    مردم چین عاشق حرف 龙 ازحروف الفبای چینی  به معنای اژدها و همینطور نام های خانوادگی هستند، که این حرف در آن ها به کار رفته باشد. مانند ستاره معروف سینما جکی چان که نام خانوادگی اش به چینی عبارت است از成龙  به معنی «اژدها بشو» و بروس لی که نام خانوادگی اش به چینی عبارت است از  李小龙 .

اهمیت اژدها در فرهنگ چینی – اجداد، طلسم، فستیوال، اصطلاحات

 اجداد – مردم چین زادۀ اژدها هستند

چنین آمده است که هزاران سال پیش، یاندی(رهبرافسانه ای قبیله ای) به واسطه تله پاتی مادرش با یک اژدهای مقتدر متولد گردید. یاندی با کمک اژدها و پس از اتحاد با هوانگ دی (رهبر افسانه ای قبیله ای) مقدمه تمدن چینی را بنیان گذارد. بدین ترتیب یاندی و هوانگ دی اجداد مردم چین قلمداد گردیدند. با گذشت ایام، مردم چین ترجیح می‌دهند که خود را علاوه بر فرزندان اژدهای چینی، اولاد یاندی و هوانگ دی هم بنامند.

طلسم- به معنای « بی امان و پیشگام »

اژدهای چینی از دوران باستان تا به امروز از یک چیز عجیب خیالی به یک طلسم تبدیل شده است. این طلسم نشان دهنده روح بی امان و پیشگام مردم چین درهمگامی با زمان است.اژدها نه تنها در چین محبوبیت دارد بلکه در بین چینی هایی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند هم بسیار محبوب است وبه نمادی از چین و فرهنگ چینی تبدیل شده است.

فستیوال های چینی

رقص اژدها: رقص اژدها در بسیاری از جشن ها مانند جشن سال نوی چینی اجرا می شود. در این رقص ها معمولا اژدهای طویلی  وجود دارد که طولش تا ۷۰ متر می رسد. این اژدها را با حلقه های ساخته شده ازگیاه بامبو که روی آن ها را پارچه های براق و درخشان کشیده اند، درست می‌کنند و رقصنده ها آن را نگه داشته و به حرکت درمی آورند.مسابقه قایق های اژدها: قایق های اژدها  مانند یک اژدهای چینی ساخته شده و تزیین می شوند. این مسابقه افراد بسیاری را در طی جشنواره سنتی قایق های اژدها به خود جذب می کند تا از این سنت لذت ببرند و آن را ارج نهند.

زودیاک چینی

نشانۀ اژدها در زودیاک چینی (نشانۀ اژدها در منطقه البروج چینی): در اسطوره شناسی چینی هر سال از هر دور ۱۲ ساله تقویم قمری توسط یکی از حیوانات دوازده گانه نشان داده می شود. ( مثلا گفته می شود سال مار،سال میمون و … مترجم)  متولدین سال های ۱۹۴۰، ۱۹۵۲، ۱۹۶۴، ۱۹۷۶، ۱۹۸۸، ۲۰۰۰، ۲۰۱۲، یا ۲۰۲۴ متعلق به سال اژدها هستند.

اصطلاح چینی – ببر خیزان، اژدهای پنهان

虎藏龙 wò hǔ cáng lóng   به معنای « ببر خیزان، اژدهای پنهان» به افراد صاحب استعداد ولی پنهان از دیده ها گفته می شود.

ببر خیزان، اژدهای پنهان نام یک فیلم سینمایی مشهور هم هست.

۱۲ نکته کاربردی برای مقاصدی که زبانشان را نمی دانیم

در حالی که تفاوت زیادی بین سفر به فرانسه و ایتالیا که در آن پر است از تابلوهای انگلیسی و سفر به کشورهای دیگری ، مانند مراکش و کامبوج وجود دارد، اما این نکات همه جا به دردتان خواهد خورد . این مطلب برگرفته از سایت تور قبرس شمالی است .

1.    ۱۰ کلمه اصلی و پایه را یاد بگیرید

شگفت زده می‌شوید؛ وقتی بدانید دانستن کلماتی مثل سلام و ممنون، بله، نه، لطفاً، خداحافظ، آیا انگلیسی صحبت می کنید؟ ، …کجاست؟ من گم شدم و کمک ، چقدر می تواند کمک کننده باشد. (من عمدا دستشویی را در کلمات نیاوردم چون متوجه شدم همه جا معنی کلمه توالت را می فهمند.) اگر به جایی سفر کردید که این کلمات را به زبان آنها بلد نبودید، از اطلاعات و مسئولان هتل محل اقامتتان سوال کنید. اگر حتی فقط سلام و ممنون را یاد بگیرید نشان دهنده تلاش شما برای برقراری ارتباط است و مردم محلی از این توجه استقبال می کنند.

2.    لبخند

لبخند در هر کشوری بسیار کاربردی است . (غیر از روسیه که لبخند زدن به غریبه ها مرسوم نیست.)

3.    با حرکات دست صحبت کنید

اشاره کردن، ادا در آوردن، راهنمایی کردن اغلب می تواند به شما در انتقال مفاهیم کمک کند. اگر فکر می کنید که غیر عمدی کسی را ناراحت کردید با حالت ناماسته (Namaste) : دست ها را روی هم قرار دهید، به صورتی که انگشتان به سمت بالا و نزدیک سینه تان قرار گیرد و کمی سرتان را خم کنید. این حالت معمولا نشانه احترام و عذرخواهی است.

4.    دفترچه یادداشت و خودکار همراه داشته باشید

وقتی با حرکات دست نمی‌توانید منظورتان را برسانید، با کشیدن شکل می توانید این کار را بکنید. شما تصویر چیزی را که می خواهید می کشید و طرف مقابل می‌تواند نقشه یا اعداد را روی آن بنویسید.

5.    از اپلیکیشن های ترجمه استفاده کنید.

اپلیکیشن های زیادی وجود دارند ولی  google translate app  یک ناجی خوب است. دوربین اپلیکیشن را روی متن بگیرید (منو، علامت جاده ها،پلاک ها در موزه ) تا این اپ به صورت خودکار متن را ترجمه کند. این اپ قابلیت مکالمه هم دارد به این صورت که شما دو زبان (مبدا و مقصد) را انتخاب کرده و در میکروفن صحبت می کنید و اپ هر چه را می شنود به زبان دیگر ترجمه می‌کند.

6.    برای رفتن از فرودگاه به هتل برنامه ریزی کنید

لحظه ای که به فرودگاه می رسید معمولاً بسیار آسیب پذیر هستید: خوابتان می آید، گیج هستید، چمدان هایتان شما را زمین گیر کرده اند و غریبه ها به سمت شما می آیند و می گویند : «با من بیا». اگر با اتوبوس یا قطار به شهر می روید ، معمولاً در فرودگاه ها علائم انگلیسی یا علائم راهنمایی قابل تشخیص وجود دارند. اگر می خواهید با تاکسی بروید مخصوصا در کشورهایی مثل چین یا هند ، از هتل محل اقامت تان ماشین رزرو کنید تا شما را از فرودگاه به هتل ببرد.

7.    از آدم های مناسب آدرس بپرسید

اگر در خیابان دنبال کسی برای پرسیدن آدرس هستید ، معمولاً جوان هایی که لباس فرم پوشیده اند می‌توانند انگلیسی صحبت کنند. می‌توانید از مسوولین هتل ها، رستوران ها و مغازه ها هم سوال کنید. من همیشه از هتل ها سوال می کنم.

8.    کارت هتل خود را که به زبان محلی است همراه داشته باشید

از این طریق می توانید با نشان دادن کارت به راننده تاکسی یا افراد محلی راه برگشت خود به هتل را پیدا کنید.

9.    یک نقشه کاغذی به زبان محلی همراه داشته باشید

معمولاً در میز اطلاعات هتل ها این نقشه ها پیدا می شود. از افرادی که آنجا هستند بخواهید که مقصدتان را بر روی نقشه مشخص کنند. بسیاری از اوقات من در خیابان با سلام کردن به زبان محلی از کسی مسیرم را روی نقشه می پرسم و آنها به خوبی راهنمایی ام می کنند. چنانچه نقشه کاغذی ندارید.

10.    از کارمندان هتل بخواهید اسامی و آدرس ها را برایتان بنویسند

از آنها بخواهید اسامی و آدرس مقصد شما را به زبان محلی بنویسند، تا با نشان دادن به راننده تاکسی یا افراد محلی مسیرتان را پیدا کنید.

11.    از دوربین تلفن همراه برای ثبت مسیرتان استفاده کنید

از تلفن همراه برای عکاسی از تقاطع ها، ساختمان ها، تابلوها و چیزهای شاخصی که به پیدا کردن مسیر بازگشت از طریق عکس ها به شما کمک می‌کنند استفاده کنید، مخصوصا وقتی نمیتوانید تابلوهای خیابان و یا اعداد را بخوانید. اگر از مترو استفاده می کنید در هنگام ورود از نقشه مترو عکس بگیرید تا در صورت لزوم از آن استفاده کنید.

12.    افرادی را پیدا کنید که تلاش می کنند انگلیسی شان را با مکالمه با شما تقویت کنند

اگر دنبال افرادی می گردید که علاقه مند هستند با مکالمه با شما زبان انگلیسی شان را تقویت کنند، یک راه فوق العاده، گشت زدن در خوابگاه های دانشجویی است. کتاب فروشی ها هم محل مناسبی برای پیدا کردن این افراد است.