شما احتمالا تعداد زیادی فیلم و موزیک را روی کامپیوتر خود انباشته
کردهاید. جلوی لپتاپتان مینشینید و مادامی که دارید در وب گشت میزنید،
یا با دوستانتان چت میکنید، از کلکسیون زیبای موسیقیتان هم بهرهمند
میشوید. روش خوبی است! اما وقتی یک تلویزیون HD چهل اینچی در اتاق شما جای
گرفته و باندهای باکیفیت سینمای خانگیتان در کنار آن قرار دارند، استفاده
از اسپیکرهای کوچک لپتاپ، آن هم با یک مانیتور 15 اینچی، ترکیب جذابی به
نظر نمیرسد! عالی نبود اگر میتوانستید از تلویزیونتان مانند مانیتور
لپتاپ خود استفاده کنید؟ نظرتان در مورد دسترسی به کلکسیون فیلمها و
موزیکهایتان از همان تلویزیون چیست؟ خب، شما میتوانید همه این امکانات را
داشته باشید؛ آن هم از چند راه نسبتا ساده. در سری مقالات
آموزش تعمیر لپ تاپ
با شما هستیم . گزینههای زیادی برای نمایش محتوای لپتاپ شما روی HDTV
وجود دارند. خیلی از آنها برای دیدن فیلم و گوش کردن به موزیک عالی هستند.
اما فقط تعدادی از روشها برای گشتوگذار، ویدئوکنفرانس و دیگر
فعالیتهای کامپیوتری توصیه میشوند. البته به علت کندی نسبی تکنولوژیهای
بیسیم فعلی، برای بازی کردن گیمهای اکشن، راهی به جز استفاده از سیم
ندارید. پس در این مطلب میخواهیم بهترین راهها برای اتصال لپتاپ به HDTV
را بررسی کنیم. پس در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا روش ایدهآل خود
برای این کار را بیابید.
استفاده از کابل: بهترین روش برای بازی
بسیاری از نوتبوکهای فعلی، از خروجی HDMI پشتیبانی میکنند. نوتبوکهایی
هم که از این قابلیت محروماند، معمولا پورتهای DVI را به شما ارائه
میدهند. در این مورد میتوان پورت DVI را با یک آداپتور جمعوجور به HDMI
تبدیل کرد. اگر هم از پورت DVI محروم هستید، لپتاپ شما احتمالا از درگاه
VGA پشتیبانی میکند. پس باز هم مشکلی نیست. چون در بیشتر تلویزیونهای
اچدی، از این کابل به طور مستقیم پشتیبانی میشود. اگر دوست ندارید از
درگاه تلویزیون با لپتاپتان کار کنید، میتوانید آن را به عنوان مانیتور
دوم خود استفاده کرده و فقط محتوای دلخواه خود را درون آن مشاهده کنید.
نکته دیگر اینکه در اکثر لپتاپها، درگاههای HDMI، DVI و VGA نمیتوانند
وظیفه انتقال صدا را بر عهده بگیرند. البته اگر لپتاپ شما از خروجی صوتی
روی کابل HDMI پشتیبانی میکند، میتوانید کاملا خاطرجمع باشید. اما اگر
این طور نیست، شما باید صدا را از درگاهی جداگانه به تلویزیون خود منتقل
کنید. در این مورد هم گزینههای زیادی وجود دارند؛ اما اگر شما به سرعت
اهمیت میدهید، بهتر است باز هم از کابل استفاده کنید. با این روش شما
تاخیر صفرثانیهای بین نوتبوک و HDTV خود را تضمین میکنید! این کار نوید
صدایی باکیفیت و بدون تأخیر را در بازیهای سنگین و اکشن به شما میدهد. پس
سریعا به سراغ یک کابل 3.5 میلیمتری دو سر بروید و دستبهکار شوید.
مزیت: کمترین تأخیر ممکن را دارد؛ تنها روش مناسب برای بازیهای اکشن سریع است.
ضعف: نیاز به کابلهای فیزیکی دارد؛ شما را به محدوده تلویزیون محدود کرده و
آزادی عمل را میگیرد؛ ممکن است به استفاده از یک کابل دیگر برای صدا هم
نیاز داشته باشید.
WiDi: روشی برای تمام فصول
اگر لپتاپتان به تازگی تولید شده است، احتمال دارد که از تکنولوژی نمایش
بیسیم اینتل یا WiDi داخلی بهرهمند باشد. WiDi یک تکنولوژی متداول در
لپتاپهای "میانقیمت" و سطح بالاست. مخصوصا لپتاپهایی که روی
قابلیتهای مولتیمدیا و سرگرمیهای خانگی تأکید زیادی دارند. اگر این
قابلیت در نوتبوک شما وجود دارد، میتوانید از گیرندههای WiDi که با قیمت
حدودا یکصد دلار ارائه میشوند، استفاده کنید. این گیرندهها را به
تلویزیون HD خود متصل کنید و از این سیستم لذت ببرید. این روش برای پخش
فیلم و "وبگردی"(!) روی HDTV بسیار عالی کار میکند. اما از آنجایی که
WiDi هنوز به اندازه کافی سریع نیست، این روش برای بازیهای اکشن و سریع،
زیاد به کار نمیآید.
مزیت: بدون وصل کردن هیچ وسیلهای به نوتبوک، از صدا و تصویر بیسیم
بهرهمند میشوید؛ از خروجی صدای دالبی 5.1 کاناله سود میبرید.
ضعف: عدم تعبیه WiDi در تمام لپتاپها به عنوان یک قابلیت استاندارد؛
تأخیر زیاد در بازیهای اکشن و سریع؛ نیاز به WiDi 2 برای پشتیبانی از صدای
دالبی 5.1
اتصال بیسیم HDMI: روشی با تنظیمات آسان
فکرش را بکنید؛ هم از پورت HDMI لپتاپ استفاده میکنید و هم نیازی به
کشیدن کابل تا تلویزیون نیست. شما این قابلیت را با استفاده از یک کیت
بیسیم HDMI خواهید داشت.Vizio XWH200 ، Asus WiCast و این محصول از Rocket
Fish، گزینههای شما به عنوان کیتهای بیسیم HDMI هستند. البته نمونههای
زیاد دیگری هم در بازار موجود است که میتوانید بسته به سلیقه خود انتخاب
کنید. یک قسمت کیت را با HDMI به نوتبوک خود متصل کنید و یک قسمت دیگر را
به HDMI تلویزیون خود بزنید. این دو وسیله به طور بیسیم با هم ارتباط
برقرار کرده و مانند یک سیم در این بین عمل میکنند. محصولات Vizio و
Rocket فیش، میتوانند تعداد کابلهای پشتیبانی شده را دوبرابر کرده و
تصویر را همزمان به چند مانیتور/ تلویزیون بفرستند. همچنین امکان سویچ
تصویر با کنترل هم وجود خواهد داشت. مشکل اصلی اینگونه دستگاهها این است
که باید فرستنده به طور جدا به نوتبوک شما متصل باشد. مشکل دیگر این است
که کیتهای با چند پورت، بزرگ هستند و دائما به لپتاپ شما میچسبند. این
وسیلهای نیست که دوست داشته باشید دائم آن را در دست گرفته و به این گوشه و
آن گوشه ببرید. محصول WiCast هم که در بالا ذکر شد، یک فرستنده باتریخور
دارد. همیشه باید یک آدابتور هم همراه آن داشته باشید. همه اینها باعث
میشوند که اینگونه محصولات ایدههایی باشند که کمتر برای ارتباط سریع و
آسان بین لپتاپ و HDTV کاربرد پیدا میکنند. در این روش کیفیت صدا و
تصویر، درست مانند کابل HDMI است. اما مانند سایر روشهای بیسیم، در این
یکی هم تاخیر به چشم میخورد. پس باز هم باید تکرار کنیم که این روش برای
بازی کردن مناسب نیست.
مزیت: به راحتی به عنوان یک کانکشن HDMI پیکرهبندی (assembly) میشود و نیاز به تنظیمات زیاد نیست.
ضعف: ارتباط سیمی، بین فرستنده و لپتاپ چندان خوشایند نیست؛ این روش محدودیت فیزیکی ایجاد کرده و آزادی عمل را میگیرد.
چهارشنبه 12 آبانماه سال 1395 ساعت 06:17 ق.ظ